Month: November 2021

မောင်နဲ့ ကျမက ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့….ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး ရှင်….ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာလည်းရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်းသူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေး နံ့လေးသင်းနေတဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးကို ကျမသိပ်ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့

“ပြွတ်ပြွတ် အား ပြွတ်ဗြစ်ဒုတ် အမလေး ကိုရယ် အင့် အား ကောင်းလိုက်တာ အ အ ” “ကိုလည်း ကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မယ်” အထည်ချုပ်သမလေး ဟေမာကျော်တယောက် ချစ်သူမင်းမောင်၏ရင်ခွင်အောက်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားပေးထားပြီး အလိုးခံရင်း

ကလင်” “ကလင်” ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် သော်သော်စမ်းတစ်ယောက်ကောင်းခန်းရောက်မှမီးပြတ်သွားရသည်။အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း အောကားကြည့်ပြီး အမှန်အကန်သွားတိုက်နေတာ ခေါင်းလောင်းသံကြောင့်ဖီးငုတ်သွားရခြင်းပင်။ “အရေးထဲဘယ်သူလဲမသိပါဘူး” တီဗီကိုပိတ်ပြီး အပြင်ကိုထွက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ မင်းမင်းရောက်လာတာဖြစ်သည်။သော်သော်စမ်း၏ အဒေါ်ဘက်မှ စပ်ပါမှ တော်သော ဆွေမျိုးဆိုပေမယ့် ငယ်ငယ်တည်းက သူ့ကို အလိုအလိုက်ဆုံးမို့အစ်ကိုတွေထဲမှာ မင်းမင်းကို

ပထမဦးဆုံးဒေါ်လေးကျွန်တော့်အမေရဲ့ တဝမ်းကွဲ ညီမ၊ ဒေါ်လေးပေါ့၊ သူ့ယောက်ျးက နယ်မှာ တာဝန်ကျနေတာ၊ ဒေါ်လေးက အလုပ်မလုပ်ဘူး ကလေးတွေ ( ကျွန်တော့် ကာစင်တွေ ) က တယောက်က ဘွဲ့ ရ တယောက်က တော့

ရှပ်အင်္ကျီ လက်တိုပွပွ နဲ့ ထမီလေးဝတ်ပြီး အပျို လုပ်လာတဲ့ မီးမီး သနပ်ခါး ပါးကွက် ကျဲနဲ့ ကျနော့် အိမ်ထဲ ခြေ ဆောင့်ပြီးဝင် လာပါတယ်။ဟေ့ အမှိုက် အီးမှန်လာတယ် ထင် တယ်လို့လှမ်းစလိုက်တာ အတင်းပြေးလာပြီးလက်မောင်း

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ခု တလော အလိုရမက် မပြည့်ဖြစ်ကာ ကာမဆန္ဒတွေ က လောင်မီးအုံး လို တဖျဉ်းဖျဉ်း နှင့် ဖြစ်နေရသည်။ မြတ်ထွန်း နှင့် တလောက ပဲခူး ဘက်သွားရင်း အလုပ်ဖြစ်လာကြပြီး ကထဲက အိမ်မှာ

သစ်သားပြားလေးရဲ့ချိုင့်နေတဲ့ အပိုင်းလေးတွေပေါ်မှါ ကျော့ရှင်းတဲ့ လည်တိုင်လေးရယ် လက်ကောက်ဝတ် နုနုလေးရယ်ကို တင်လိုက်သည်။ ဒေါက်ကနဲ ထိပ်တုံရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ပိတ်ချလိုက်သံနှင့် အတူ ဂလောက်ခနဲ သော့ခတ်သံကို ပါ ကြားလိုက်ရသည်။ မလွတ်မြောက်အောင် ချုပ်နှောင်ခံလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ အသိက ကျွန်မကို

ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စီးရမယ့်ကားလာနေပြီ။ မပြတ်သေးတ့စဲ ကားကိုအတင်းဖြတ်ပြီး. … မှတ်တိုင်ကျော်ရပ်တဲ့ကားနောက်ကိုခွေးတစ်ကောင်လိုပြေးလိုက်ရတယ် မပြောချင်ပါဘူးဗျာ…မနက်နဲ့ ညနေဆို ကားစီးရတာလူနဲ့ကိုမတူဘူး…ခေတ်ကြပ်ကြီးထဲမှာကိုရွှေ စပါယ်ရာတွေကလည်းယဉ်ကျေးပါပေတယ်။ သင်တန်းဆင်းလာသလိုပါဘဲ။

ဆေးရုံကြီး အပြင်ဘက် မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ ညက

မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတ့ ဲ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ်