Month: October 2021

ကျွန်မနာမည် မြစံပါယ်ပါ တစ်အိမ်လုံးကကော သူငယ်ချင်းတွေကပါ မြလေးခေါ်ရင်းနဲ့ မြလေးဆိုတဲ့နာမည်တွင်သွားတာပေါ့ ။ မြလေးမှာ ရည်းစားရှိတယ် ခုတော့ မြလေးရည်းစားက သူ့မိဘပေးစားတဲ့သူနဲ့ယူသွားပါပီ ။ မောင်နဲ့မြလေးတို့က ရည်းစားဘဝမှာ လင်မယားတေလို နေခဲ့ကြတော့ မြလေးရဲ့အတွင်းစိတ်တွေထိ မောင် ဖော်ထုတ်ခဲ့တာပေါ့။မြလေး

ကျွန်တော်က အားရင်အားသလို ရွားဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ခရေပင်ကြီးကို ဝန်းရံထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ သွားပြီးနေလေ့ရှိပါတယ်။ဘုန်းကြီးကျောင်းဆိုတာ နိမ့်မြင့်မရွေး လက်ခံပေးနေတဲ့နေရာဆိုတော့ စဏ္ဍာလ လို့ခေါ်တဲ့တောင်းစားတဲ့သူတွေလာရင်လည်း အဲဒီဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ လာရောက်တည်းခိုလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော်က ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာနေရင် သူတို့က. ကွပ်ပျစ်နားက ဇရပ်ပေါ်မှာနေကြပြီး ချက်ပြုတ်စားသောက်နေကြတယ်။တစ်ရက်မှာတော့ ကျွန်တော်ရယ် သူငယ်ချင်းသုံးလေးယောက်ရယ်

ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ

ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင်ရေချိူးခန်း တွေချည်းဖြစ်သည် ။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်းlသူမကတစ်ခန်းlမမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်းlဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ်အရွယ်မှာ

စိုးယုမော် အိပ်မက်မက်သလိုဖြစ်နေသည်။မချောနှင့်သူမနှစ်ယောက်သား မချောမိတ်ဆွေဒေါ်ဝင်းဝင်းမာဆိုသူရဲ့ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ သဲကြီးမဲကြီး အချစ်ရေယာဉ်ကြောထဲ မျောခဲ့ကြပုံကို မျက်စိထဲပြန်လည်မြင်ယောင်လို့လာသည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေလူးလဲထပြီး နဘေးကမှန်တင်ခုံရှေ့လျှောက်လာခဲ့ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့သဘာဝအလှကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မှန်ထဲကနေ ငေးပြီးကြည့်နေမိသည်။ ရင်သားလေးနှစ်မြွှာက လုံးထင်းနေလျက် ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် တင်ပဆုံသားလုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်လောက်အောင်

ဒီနေ့ဟာဝတ်ရည် ဘဝမှာဘယ်တော့မှ ဖျောက်ဖျက်လို့ရ မယ့်နေ့မဟုတ်တော့ပါဘူး… အကြောင်းကတော့ ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့ နှစ်ဘက်မိဘ သဘောတူ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပွဲ ကျင်းပတဲ့နေ့ ဖြစ်လို့ပါဘဲ… နောက်ဝတ်ရည်ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝရဲ့နောက်ဆုံးနေ့၊ အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတော့မယ့်နေ့ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့ရှင်… အပျိုစင်ဘဝကို စွန်လွှတ်ရတောမယ်ဆိုတဲ့ အတွေး

ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊

ကိုမောင်လေးစိတ်တွေကြွနေသည်။ စိတ်တွေကြွရတဲ့ပြဿနာအကြောင်းအရင်းက သူ့တူတစ်ယောက်ဆီက စလာတဲ့ပြဿနာ…။ အင်တာနက်ထဲက ဇာတ်လမ်းတွေဒေါင်းလုတ်ဆွဲပြီး သူ့ဖုန်းထဲကို ထည့်ထည့်ပေးတတ်သည်။ အဲဒီမှ ဒေါင်းလုတ်ဆွဲထားတဲ့ ဇာတ်ကားတွေကိုကြည့်ရင်းနဲ့ သူလည်း ဇာတ်လမ်းထဲက တက္ကစီသမားတွေကို အားကျလာခြင်းဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ လန်ဒန်တက္ကစီကားဆရာတွေက ကောင်မလေးငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေ ကားလာငှားစီးရင် နည်းမျိုးစုံနဲ့ဖန်ပြီး

အထက်ကောင်းကင်ပြင်တွင်ညှိ့မှောင်အုပ်ဆိုင်းလျက်၊ လူနေရပ်ကွက်များမှာလည်း တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လှသည်။ ထိုအချိန်တွင် တစ်ခုသော တိုက်ခန်းအပေါ်ထပ်၌ မိန်းမပျိုနှင့်ယောက်ျားပျိုတို့မှာ အဝတ်အစား ဗလာကျင်းလျက် ရှိနေကြသည်။ ယောကျ်ားပျိုမှာ ရဲနိုင်ဖြစ်ပြီး၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား တစ်ယောက်ဖြစ်၏။ ကာယဗလ တောင့်တင်း၏။ အထူးသဖြင့် လီးမှာ တစ်ထွာခန့်ရှိပြီး

ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက်အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို