မာယာရှင်မ ခပ်ယွယွ

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ခု တလော အလိုရမက် မပြည့်ဖြစ်ကာ ကာမဆန္ဒတွေ က လောင်မီးအုံး လို တဖျဉ်းဖျဉ်း နှင့် ဖြစ်နေရသည်။ မြတ်ထွန်း နှင့် တလောက ပဲခူး ဘက်သွားရင်း အလုပ်ဖြစ်လာကြပြီး ကထဲက အိမ်မှာ လူလစ်ရင် လစ်သလို လိုးဖြစ်ကြသည်။ သို့ပေမဲ့ အိမ်မှာ လူလစ်ဖို့က သိပ်မလွယ်၊ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ထဲ ရှိသလောက် မလုပ်ဖြစ်ခဲ့။ ဒီကြားထဲ မှာ ကယားမှ ဦးကောင်းဇံရဲ့ တူ လည်းဖြစ် သူတို့ မွေးစားသားလည်း ဖြစ်သော အောင်သိန်းဇံ ရောက်နေတော့ ပိုဆိုးသွားသည်။

အဲဒီမှာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် ငတ်မွတ်နေရသည်ပေါ့။အောင်သိန်းဇံ မှာ သူမ သမီးကြီး တင်မေရီထက် အနည်းငယ်သာ ကြီး၍ အသက်၂၇ – ၂၈ ခန့် အရွယ် လူပျို ဖြစ်ပြီး တနှစ်မှ တခေါက်လောက်သာ ပြန်လာလေ့ရှိသဖြင့် မိသားစု အမြဲတမ်း တစုတဝေးထည်း ညစာစားကြ၊ ရုပ်ရှင်သွား၊ ရှော့ပင်သွား နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြလေသည်။ အောင်သိန်းဇံ မှာ လည်း ယခုတခေါက်တွင် မနှစ်က နှင့် မတူ ကိုယ်လုံးးကိုယ်ထည် မျှစ်စို့ကြီးလို ထွားတက်လာသော ညီမလေး မို့မို့ ကို စိတ်ထဲက ပြစ်မှားပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်နေခဲ့ရသည်။

ဟိုအရင် အခေါက်တွေကထဲက ကိုယ်လုံးလေး တစ်တစ်ရစ်ရစ် နှင့် လှလာစပြု နေသော မို့မို့ကို စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီ ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ဦးကောင်းဇံက သူ့ကို သားအဖြစ် မွေးစားခဲ့တာမို့ ငယ်ငယ်ထဲ က ညီမတဝမ်းကွဲ ဖြစ်သော်လည်း ညီမအရင်း သဖွယ် သဘောထားခဲ့ပြီး မကောင်းသော စိတ်တွေကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။နောက်ပိုင်း အနေဝေးလာတာက တကြောင်း၊ အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်ကာ လှပ ဖွင့်ဖြိုးလာသည့် ကိုယ်လုံးကလေးက ချစ်ချင်စရာလေးမို့ ဘယ်လိုမှ မကောင်းစိတ်တွေကို ဖယ်ရှားမရနိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။

ဒီကြားထဲ မို့မို့ ကလည်း ရေရွှင်သော အကိုကြီးမို့ ရောက်တုန်း ရောက်ခိုက် လိုချင်တာတွေကို ချွဲနွဲ့ ပြီး အပူကပ် တတ်လေရာ မို့မို့ ၏ တင်းရင်းအိစက်သော ကိုယ်လုံးလေးအထိအတွေ့ တွေက အောင်သိန်းဇံ လီးကြီးကို သံချောင်းလို တချိန်လုံးမာတင်းနေ ခဲ့ရသဖြင့် မို့မို့လေးကို လိုးချင်စိတ်က တနေ့တခြား ဆိုးဝါးလာရလေသည်။ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကလည်း ငယ်ရာက ကြီးလာသူ ဖြစ်သည့်အပြင် ကိုယ်တိုင်က ကာမ အရသာ ခုံမင်တပ်မက် သူဖြစ်လေရာ၊ အကြောမြင် အပင်သိ ဆိုသလိုပင်၊ အောင်သိန်းဇံဖြစ်နေသည့် အခြေအနေကို သတိထားမိလေသည်။

တနေ့ကပင် ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေသော အောင်သိန်းဇံ ပေါင်ပေါ်တွင် မိုမို့ တယောက် တက်ထိုင်ပြီး သူ့အကို ကို တခုခု ပူဆာနေတာ တွေ့ရသဖြင့် မိုမို့ကို ခိုင်းစရာတခုခု ရှိသလိုဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ မို့မို့ ထလာတော့ ထိုင်ရက် ကျန်ခဲ့သည့် အောင်သိန်းဇံ ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူထင်တာ မှန်နေပြီဟု ကောက်ချက်ချလိုက်ရလေသည်။“မေမေ ဘာပြောမလို့လဲ”“မေမေ သမီးကို သတိပေးစာရှိလို့ သမီး ကိုကို ကို အဲလောက် ကပ်မချွဲရဘူးလေ။

မောင်နှမ ချင်းပေမဲ့ ယောက်ျားလေးနဲ့ မိန်းခလေး ဆိုတာ အဲလို နီးနီးကပ်ကပ် မနေရဘူးကွယ့်၊နောက်ပြီးတော့ ကိုအောင် ကလည်း သမီးရဲ့ အကိုအရင်းမဟုတ်ဘူး တဝမ်းကွဲလေ”“ဟာ မေမေ ကလည်း ဘာတွေ လာပြောနေလဲ မသိဘူး၊ သမီးတို့က ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုယ့်အကို ပဲ အဲလို မနေရရင် ဘယ်သူနဲ့ သွားနေရမလဲလို့”ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မှာ အောင်သိန်းဇံကို လည်း သားအရင်းလိုမို့ သူမ သမီးကို သဘောပေါက်အောင် ဘယ်လို ပြောရမှန်း စကားရှာ မတွေ့ ဖြစ်ရလေသည်။ နောက်ဆို မို့မို့ နဲ့အောင်သိန်းဇံ ကို တတ်နိုင်သမျှ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်အောင်မထားမှ ဟု တေးထားလိုက်လေသည်။

သို့သော်လည်း တနေ့ တော့ အောင်သိန်းဇံက ကလေးတွေကို ရုပ်ရှင်ပြမည်၊ ဆိုတော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် အခွင့်ကောင်းရပြီ ဆိုပြီး သူမလိုက်တော့ နေသိပ်မကောင်းလို့ နားဦးမည်ဟု ဆိုတာနေခဲ့လိုက်သည်။ အောင်သိန်းဇံ နှင့် မို့မို့ အပြင် သူ့မြေးလေး နှစ်ယောက်လည်းပါအုံးမည်ဆိုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘာမှတော့ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးလိုက်သည်။ သူလည်း မြတ်ထွန်းနှင့် မလိုးရတာ ကြာနေပြီ မဟုတ်လား။အောင်သိန်းဇံ တို့ အုပ်စု ထွက်သွားတာနှင့် မြတ်ထွန်းကို အထာပြလိုက်သည်။

“မောင်မြတ်ထွန်းရေ မင်း အားရင် ခနလောက်လာပါအုံးကွာ မမ ဇက်ကြောတွေ အရမ်းတက်နေလို့”“ဟုတ်ကဲ့ မမ ခနလေး ကျွန်တော် အလုပ်ကလေး ဖြတ် ရေကမန်းကတန်းချိုးပြီးရင် လာခဲ့မယ်”တကယ်တော့ မြတ်ထွန်းက လည်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို လိုးချင်နေတာ အခွင့်မကြုံ ဖြစ်နေလို့ အခု တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မအုန်းကို ချိန်းထားလို့ မအုန်းက သူ့အခန်းထဲက စောင့်နေပြီ။ မအုံး ကို သွား ရွှီးရအူးမည်။ သူနှင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တို့ ဖြစ်နေတာကိုလည်း မအုန်းကို ပေးသိလို့ မဖြစ်။

ပြဿနာတွေ တက်ကုန်မည်။ မြတ်ထွန်းက သူ့အခန်းပြန်သွားကာ မအုန်းကို ပြောနေသည် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က အလုပ်ခိုင်းနေလို့ နောက်မှ တွေ့ရအောင် ဘာညာဖြင့် ရွှီးရင်း ရေကမန်းကတန်းချိုးလိုက်သည်။မအုန်းလည်း မကြေမနပ်ဖြင့် ပြန်သွားလေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က မြတ်ထွန်းကို စောင့်နေရင်း စိတ်မရှည်နိုင် ဖြစ်ရသည်။ အောင်သိန်းဇံ တို့ ရုပ်ရှင်သွားတာက သုံးလေးနာရီ ကြာမည်ဖြစ်သော်လည်း သူက ထိုအချိန်ကို တန်အောင် အသုံးချ ချင်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ အခန်းထဲမှာ မြတ်ထွန်းကို စောင့်ရင်း တော်တော်နှင့်ပေါ်မလာတော့ ဒေါပွလာသည်။

အောင်သိန်းဇံမှာလည်း ရုပ်ရှင်ရုံထဲ မှာ မို့မို့ ကို အပီ စည်းရုံးမည်ဟု ကြံထားသော်လည်း ရုပ်ရှင်ရုံရောက်တော့၊လက်မှတ် က ဘယ်လို မှ ဝယ်မရတော့ ကားလမ်းတွေ ပိတ်လို့ နောက်ကျသွားတာလည်းပါသည်။ လေးယောက်တတွဲထဲ ရဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ခလေးတွေကို ရှော့ပင်းစန်တာတခုမှာ ကြိုက်တာစားပစေ၊ ကြွေး၊ ဆော့ခိုင်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ရှော့ပင်းစန်တာထဲက ကလေးကစားကွင်းမှာ ဆော့ပြီး မောလာလို့ ခလေးနှစ်ယောက်က မောပြီး အိမ်အပြန်လမ်းမှာ အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။

အိမ်ရောက်တော့ ခလေးတယောက် စီ ချီပိုးရင်း အိပ်ပျော်နေတာ နိုးသွားမှာ စိုး၍ ငြင်ငြင်သာသာလေး ပွေ့ချီပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာကြသည်။အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ သူတို့ အမေ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အခန်းမှ အသံတွေ ကြားလိုက်ရသည်။ ဘာသံတွေမှန်း အောင်သိန်းဇံ က ချက်ခြင်း ရိပ်မိလိုက်သည်။ မို့မို့ ကို အသံတိတ်ဖို့ အချက်ပြပြီး နှစ်ယောက်သား ခြေဖျားထောက် သွားကာ ကလေးနှစ်ယောက်ကို သူတို့ အခန်းထဲက မွေ့ယာပေါ်သိပ်ပြီး တံခါးပိတ် အသာပြန်ထွက်လာကြသည်။

နောက်တော့ တံခါး မစေ့ပဲ ဟတတ ဖြစ်နေသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အခန်းသို့ သွားချောင်းကြသည်။ အောင်သိန်းဇံရော မို့မို့ပါ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားကြရသည်။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မြတ်ထွန်းက ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို အသားကုန်လိုးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်၊ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို မြတ်ထွန်းက လေးဘက်ကုံး ခိုင်းကာ ခွေးလိုးလိုးနေသည့် အချိန် နှင့် တိုက်ဆိုက်သွားသည်။ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ရဲ့ နို့လုံးအယ်ထွားထွားကြီးတွေက အောင်သိန်းဇံ မျက်စေ့တွေကို ဆွဲဆောင် နေပြီး အောင်သိန်းဇံလီးကြီးထောင်မတ်လာခဲ့ရသည်။

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖင်လုံးကြီးများမှာလည်း မြတ်ထွန်း အားကုန် ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုံခါရမ်းနေရသည်။ မြတ်ထွန်းက သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ဝက ကျွတ်ထွက်တော့မည့် အထိ ဆွဲထုတ်ပြီးမှ အားဖြင့် ပြန်ဆောင့်ချသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မြတ်ထွန်း၏ အကြောပြိုင်ပြိုင်းနှင့် တုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးကို စောက်ရည်တွေ ပြောင်လက်စွာဖြင့် မြင်နေရသော အပျိုမလေး မို့မို့တယောက် ခြေတွေ လက်တွေ အေးစက်လာပြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးမှ စောက်ရည်လေးတွေ တောင် စိုလာရသည်။”စွတ်ဖွတ်ဗွပ် ဘုတ်ဖတ် ဘုတ်ဘုတ် စွပ် ဖွပ် ဘုတ် စွိဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် ”

“အားးးး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ အထွန်းရယ် မောင် မောင်လေး လိုး လိုးစမ်း ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါ မမကြော့စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲ ပစေ မညှာနဲ့ သိလား အိ အိ အင့် အင့် ဟင့် “သူတို့ အမေ ၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးတွေကလည်း အောင်သိန်းဇံ နှင့် မို့မို့ တို့၏ တဏှာ ရမက်ကို နိုးကြွလာစေလေသည်။”အ အ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး မင်းလီးကြီး ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ နော် လိုးစမ်း လီးအရင်းထိ တဆုံးထည့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်စမ်း ဟင်းဟင်း ” ခါးလေးကုံးကာ ကြည့်နေသော မို့မို့ တယောက်

သူမ ဖင်လုံးလေး နှစ်ခုကြား အနောက်မှ သူ့အကိုကြီး ရဲ့ လီးပူပူနွေးနွေးကြီး အမြှောင်းလိုက် လာထောက်ကပ်နေပြီး သူမ နို့လုံးလေး များကို တဖက်တချက် အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်ကို သိလိုက်သော်လည်း သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် သူမ မေမေ ဒေါ်ကြောကြော့မေ လို အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားထနေပြီ မို့ ဘာမှ ကို မပြောနိုင်တော့ခြေ။အောင်သိန်းဇံကလည်း သူ့မွေးစားအမေ လည်းဖြစ် အဒေါ်လည်း ဖြစ်သော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ နို့ကြီးများ ပေါင်လုံးကြီးများ ဖင်ဆုံကြီးများ အပြင် လေးဘက်ထောက်ထားသဖြင့် ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အုံပြီးထဲ

မြတ်ထွန်းက လီးကြီးဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့နေရရာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို လိုးချင်စိတ် တအားပြင်းပြ လာရလေသည်။ သို့သော်လည်း ယခု သူ့လက်ထဲ မှာ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော မို့မို့လေးကို အရင်ဆုံး လိုးပြစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မို့မို့လေးကို လက်ဆွဲကာ သူ့အခန်းဘက်သို့ အသာ ခေါ်လာခဲ့လေတော့သည်။“ကိုကြီး ဘာလုပ်မလို့လဲ သမီးကြောက်တယ်နော်” “ဘာမှ မကြောက်နဲ့ ညီမလေး ကောင်းအောင် ကိုကြီးလုပ်ပေးမလို့၊ ခုနတုန်းက မေမေနဲ့ ဦး မြတ်ထွန်း လုပ်ပေးနေတော့ မေမေ ကောင်းနေတာတွေ့တယ်မလားလို့၊

ညီမလေးကိုလည်း အဲလိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့လေ”အပျို စင်မလေး မို့မို့ ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက်နေသည်။ အောင်သိန်းဇံကတော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို အဝတ်အစား တမျှင်မှ မရှိပဲ မြင်ခဲ့ရပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကိုမြတ်ထွန်း က လီးကြီးဖြင့် အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုးနေတာ တွေ့ကထဲက သူ့လီးကြီးကလည်း တအားတောင် နေလေပြီ။ သူ့အခန်းထဲ ရောက်တာနှင့် မို့မို့လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းကာ မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာပြစ်လိုက်သည်။

နောက်တော့ မို့မို့ နူတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေကို သူ့ပါးစပ်ကြီးဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်တော့ မို့မို့ က သူ့ကို တွယ်ဖက်လာရလေသည်။ တဆက်ထည်းမှာ သူ့လက်ကြီးတွေက မို့မို့ အင်္ကျီအောက်မှ တိုးဝင်ပြီး ဘရာဇီယာဂျိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်လေသည်။ ပေါက်စီလုံးလေးတွေ အရွယ် နို့ကလေးများကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်လိုက်တော့ မို့မို့ကလေး ဒူးတွေ ညွတ်ခွေကျသွားသဖြင့် လဲပြို မသွားအောင် အသာချီကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေးတင်ပေးလိုက်လေသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး သူ့ကို ရီဝေဝေ မျက်လုံးအစုံဖြင့် ငေးကြည့်နေသော မို့မို့လေး၏ ထမိန်ကို အောင်သိန်းဇံက အနားမှ ကိုင်ကာ ဆွဲခွှတ်ချလိုက်သည်။

“အို.. ကိုကြီး..ဘာလုပ်တာလဲ.” အောင်သိန်းဇံက ပြန်မဖြေတော့ ဖြူဝင်းမွတ်နေသော ဆင်စွယ်ပမာ မို့မို့ ၏ ပေါင်နှစ်လုံး ကို အသာခွဲပြီး သူ့မျက်နှာကို ပေါင်ခွဆုံသို့ အပ်လိုက်လေသည်။ မို့မို့ ပင်တီလေးမှာ စောက်ရေတွေဖြင့် စိုရွဲနေပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုပင် ပင်တီအသားပါးပါးလေးပေါ်မှ မြင်နေရလေသည်။ အောင်သိန်းဇံက မို့မို့ စောက်ဖုတ်ကလေးကို ပင်တီပေါ်မှပင် လျှာလေးဖြင့် ရက်လိုက်ရင်းက စောက်ရည်စိုရွဲနေသော နေရာလေးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်လေသည်။

မို့မို့ ၏ မပီမသ ငြီးတွားသံလေး နှင့် တွန့်လိမ်လာသော ကိုယ်လုံးလေးများ နှင့်အတူ မို့မို့ ပင်တီလေးကလည်း အောင်သိန်းဇံ လက်ချက်ဖြင့် သူမ ပေါင်ခွဆုံမှ စွန့်ခွာသွားရှာလေပြီ။ အမွှေးနုနု စိမ်းစိမ်းလေး ဖုံးနေသော အပျိုမ စစ်စစ်လေး ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အောင်သိန်းဇံ မျက်နျာရှေ့တည့်တည့်မှာ ဖောင်းမို့ နေပြီး အကွဲကြောင်းလေးမှာလည်း အရည်များဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေလေသည်။အောင်သိန်းဇံ က အပျိုမလေး အဖုတ်ကို အားရပါးရကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် အပြားလိုက်ရက်လိုက်၊ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးလိုက်၊ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာကို ဝင်သလောက်ထိုးထည့်လိုက်ဖြင့်

ဘာဂျာ အစွမ်းကို ပြနေလေရာ ယင်ဖိုပင် မသန်းဘူးသေး သူ မို့မို့ တယောက် လူးလိမ့်နေအောင် ခံစားနေရပြီး အချစ်ရေကြည်များ တစိမ့်စိမ့် ယိုဆင်းကျလာနေရလေသည်။ အောင်သိန်းဇံ လက်တွေကလည်း အပျိုမလေး၏ စူထွက်စ နို့လေး နှစ်လုံးကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်း တွေဖြင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နှယ်ပေးနေလေသည်။“အား ကိုကြီး ရယ် ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း သမီး မနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီး”အပျိုမလေးက သူ့ဖင်လုံးလေးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် အောင်သိန်းဇံ ပါးစပ်ရှိရာသို့ စောက်ဖုတ်ကလေးဖြင့် အတင်းလိုက်ဖိကပ်နေပေတော့ရာ အချိန်ကျပြီဟု အောင်သိန်းဇံ သိလိုက်သည်။

အောင်သိန်းဇံက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်ကာ ကုတင်အောင် လွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အောင်သိန်းဇံ ၏ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးကြီးမှာ မာတင်း ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် ထပ်ဖူးကြီးမှာလည်း မှိုပွင့်ကြီးလို ကားစွင့်နေလေသည်။ အပျိုမလေးမှာ ဒီညနေအတွင်းမြင်ရသည့် ဒုတိယ ယောက်ျား ကြီး လီး မို့ တအံ့တသြ ငေးမောနေမိလေသည်။“အိုး ကိုကြီး ဟာကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ နော် ကြောက်စရာကြီး”“ညီမလေး နောက်ဆို ရင် ချစ်စရာကြီးလို့ ပြောမှာပါ”

အောင်သိန်းဇံက အပျိုမလေး ၏စောက်ရည်များ စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး လိုရမယ်ရ သူ့လီးထိပ်ကြီးကိုလည်း တံတွေး ထွေးချကာ စိုစွတ်အောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်သိန်းဇံက စော်ကြီးများ ဖာသည်မ များကိုသာ ချဖူးပြီး အပျို မစစ်စစ်လေး ကို တခါမှ မချဖူးသေးသဖြင့် သတိထားပြီး တော့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဝင်သလောက်လေး ထိုးကြည့်လိုက်သည်။“အားးးးးး နာတယ် ကိုကြီး မရဘူးထင်တယ် အီးးးး”သူ့ဒစ်ကားကြီးကြောင့် မို့မို့ မှာ နာကျင်ပြီး အော်လိုက်သဖြင့် ရှေ့ဆက်မတိုးရဲသေးပဲ ဒစ်ခေါင်းကိုသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေလေသည်။

မို့မို့ မှာ နည်းနည်း အသားကျသွားသဖြင့် ငြိမ်သွားတော့ သူက နည်းနည်းပိုထိုးထည့်ကြည့်ရာ ပြန်အော်ပြန်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူ့လီးကြီးကို ရောက်တဲ့နေရာထိသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေလေသည်။ သို့သော်လည်း သူ့မှာ ခါးကို ထိန်းထားရသဖြင့် ညှောင်းလာသည်က တကြောင်း ဒီလိုသာ လုပ်နေလို့ကတော့ ဘယ်တော့မှ ဆုံးမည်မသိ။ လူကလည်းတအားထန်နေသည်မို့ မို့မို့ ပါးစပ်လေးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် အသာ ဖိကပ်ထားလိုက်ရင်းက ဖင်ကို ကော့ကာ အားဖြင့် တချက်ထည်း ဆောင့်သွင့်းချလိုက်သည်။“ဖျစ်..ဗြစ်…ဖေါက်…”“ဖူး…..ဘလူး…..ဝိုးးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ယယအားးးးးး ကိုကြီးးးးးး အားးနာတယ်.. မို့ ဟာလေးပြဲသွားပြီးထင်တယ်…ဟီးးးးးအီးးးး ကျွတ်စ်..

အောင်သိန်းဇံလီးကြီးက အပျိုမြှေးလေးကို ထိုးဖေါက်ကာ အတွင်းထဲထိ တိုးဝင်သွားကာ သူတို့ ဆီးခုံနှစ်ခု ပူးကပ်သွားတော့သည်။ အောင်သိန်းဇံက သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်လေးထဲ စိမ်ထားရင်းက မို့မို့လေးကို မျက်နှာ အနံှ့ နမ်းရှုံ့လိုက် ပါးလေး နားရွက်လေး လည်တိုင်လေးများကို ရက်ပေးလိုက်လုပ်နေလေရာ ခုန တဆတ်ဆတ်တုံနေရှာသော မို့မို့လေးမှာ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သွားတော့သည်။ မို့မို့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ချွေးလေးများပင် စို့နေလေသည်။ မျက်ရည်များ ဝိုင်းနေသော မို့မို့ မျက်နှာလေးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း အောင်သိန်းဇံက“ညီမလေး ဘယ်လိုနေသေးလည်း သက်သာလား၊

ဒီတခါပါပဲ နောက်ဆိုရင် မနာတော့ပါဘူး”“အင်း ကိုကြီး အရမ်းနာတယ် “သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်းက ပြန်ဖြေရှာသော ညီမလေးကို အောင်သိန်းဇံက အသာငုံ့နမ်းရင်း ဖက်ထားကာ မို့မို့ နို့ကလေးများကို ပွတ်ခြေ ကစားပေးနေလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာ မို့မို့ လည်း လူးလွန့် လာသဖြင့် အောင်သိန်းဇံက သူ့လီးကြီးကို တလက်မလောက်ဆွဲထုတ်ကာ အသာလေး ချော့ပြန်သွင်းလိုက်သည်။ မို့မို့ ဆီမှ ကြောင်မလေးငြီးသလို သာ ငြီးသံကြားရပြီး မငြင်းဆန်တော့သဖြင့် ၂လက်မလောက်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်သည်။

သို့ဖြင့် မကြာခင်မှာ ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးလာနိုင်တော့သည်။ မို့မို့လေးလည်း မျက်လုံးလေးမှေးကာ ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အလိုးခံ ဇိမ်ခံနေတော့သည်။ မကြာခင်ပင် နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်တက်လာပြီး ခတ်သွက်သွက်ကလေး စောင့်ပေးနေရာက မို့မို့ လေးမှာ တကိုယ်လုံး အကြောဆွဲသလို တောင့်တင်းသွားပြီး အောင်သိန်းဇံကို တွယ်ဖက်လာသဖြင့် အောင်သိန်းဇံ လီးကြီးမှ အရေများလည်း အပျိုစင် ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြွတ်ဖြွတ် ပန်းထွက်သွားလေတော့သည်။

ငတ်နေတာကြာသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို အားရပါးရ လိုးခဲ့ပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ နောက်ဆုံး ဖလက်ပြသွားမှ သူကိုယ်တိုင်လည်းပြိုင်းကာ ဆက်မလုပ်နိုင်တော့သဖြင့် မြတ်ထွန်းတယောက် ပုဆိုးကောက်ဝတ်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်အောက်ထပ်အသွားလမ်းမှာ အခန်းထဲမှ အသံကြားသဖြင့် ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အောင်သိန်းဇံနှင့် မို့မို့ တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ပြီးကာနီး အားရပါးရ လိုးနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အံ့အားသင့်သွားလေသည်။ သူလိုးနေသော မအုံးသမီးဖွေးဖွေး လေးနဲ့ ရွယ်တူလောက် ဖြစ်မည့် မို့မို့ ကိုလည်း ဖင်ကလေးလုံးထွက် နို့ကလေးဖောင်းလာသည့်

အပျို ဖေါ်ဝင်လာတော့ ပါကင်ဖွင့်ချင်စိတ်တဖွားဖွား ဖြစ်နေရသည့် မြတ်ထွန်း တယောက် အောင်သိန်းဇံကို မနာလို ပင်ဖြစ်မိသွားတော့သည်။ မို့မို့ လေးမှာ အရပ်ရှည်ရှည်အသားဖြူဖြူ ဖြစ်သဖြင့် ပေါင်တန်လေးတွေက စင်းပြီး ချစ်စရာကောင်းသလို ဖွေးဖွေးလေးကလည်း အသားညိုညို အရပ်နည်းနည်းလေးပု သော်လည်း ခပ်တုတ်တုတ်လေးမို့ ရင်လေး မို့မို့ ဖင်လေးကောက်ကောက်ဖြင့် တမျိုး ချစ်စရာကောင်းနေပြန်သည်။ အောင်သိန်းဇံ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖြင့် တအားဆောင့်လိုးချင်းခံနေသော မို့မို့လေး ၏ကိုယ်လုံးတီးအလှ ကို ကြည့်ရင်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖြင့် လိုးပြီး သူ့ကိုယ်သူ ဆက်မလုပ်နိုင်တော့ဟု ထင်မိသော မြတ်ထွန်း တယောက် သူ့လီးကြီး ချက်ချင်းမာတောင်လာပြန်သည်ကို တအံ့တသြတွေ့လိုက်ရလေသည်။

အောင်သိန်းဇံနှင့် မို့မို့တို့ တယောက်ကို တယောက်တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် ငြိမ်ကျသွားတာ တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူတို့ တချီပြီးသွား မှန်းသိလိုက် ရသော မြတ်ထွန်းလည်း တံခါးဝမှ အသာခွာပြီး အိမ်အောက်သို့ သုတ်ခြေတင်ခဲ့လေတော့သည်။နောက်နေ့ မနက်ကျတော့ မနက်စာ စားကြသည့် စားပွဲတွင် မျက်နှာ ရှက်သွေးဖြန်းနေသည့် သမီး မို့မို့ ကို စိတ်ထဲ သိပ်မသင်္ကာ နေသည့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် စားပြီးလို့ လမ်းထလျှောက်သွားတော့ မသိအသာလေး ကွတတ ဖြစ်နေရှာသည့် မို့မို့ ကို ကြည့်ပြီး မို့မို့ တယောက်တော့ ပါကင် ဖွင့်ခံလိုက်ရပြီ ဆိုတာ သိလိုက်လေသည်။

မစားရတာ ကြာလို့ မနေ့ က အသားကုန် မြတ်ထွန်းနှင့် ဆွဲလိုက်ရသဖြင့်လည်း နည်းနည်းလေး အာသာပြေသလို နေခဲ့ရာမှ မို့မို့ နှင့် အောင်သိန်းဇံ တို့ နှစ်ယောက် မနေ့က ဘယ်လိုများ ဖြစ်သွားကြသလဲ ဆိုတာကို စိတ်ကူးလိုက်မိရင်း စောက်ဖုတ်က အကြောလေးများ နည်းနည်းလှုပ်သွားသည်။ မောင်နှမ အရင်းမဟုတ်သော်လည်း သူတို့ မိသားစု အတွင်း တကယ့်မောင်နှမ၊ သားအမိတွေလို နေခဲ့ကြတာမို့ သူ့စိတ်ထဲတွင် တမျိုးခံစားနေရသည်။ သွေးသားရင်းချင်း ဖြစ်ကြသည်ဆိုသည့် အသိစိတ်ကပဲ သူ့ ကို စိတ်ထစေသည်လားမသိ။

ဒီနေ့ လည်း အလုပ်ကိစ္စ က ပဲခူးကို သွားစရာရှိနေပြန်သဖြင့် အောင်သိန်းဇံ သွားဖို့ ပြင်ကြရလေသည်။ တကယ်က ဟိုတခါကလို မြတ်ထွန်းနှင့် သွားချင်သော်လည်း အလုပ်ကိစ္စမှာ မိသားစု ဘစ်စနက်ဖြစ်သဖြင့် အောင်သိန်းဇံ က လိုက်ဖို့ လိုမည် ဖြစ်သလို၊ အောင်သိန်းဇံကို လောလောဆယ် မို့မို့ နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာ မထားခဲ့ချင်တာကြောင့်ကလည်း တပိုင်းကြောင့် အောင်သိန်းဇံ နှင့် ခရီးထွက်လာခဲ့ရခြင်းဖြစ်လေသည်။အောင်သိန်းဇံကလည်း ကားမောင်းရင်းက သူ့ဘေးထိုင်လိုက်လာသော မေမေဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို မသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်း

မနေ့ညနေက မြတ်ထွန်းနဲ့ အသားကုန် လိုးနေသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ ကိုယ်လုံးတီးပုံကို ပြန်မြင်ယောင်နေမိပြီး လီးကြီးမာ နေရလေသည်။ပဲခူးရောက်ပြီး တနေ့လုံး အလုပ်ကိစ္စများ ဖြင့် ရှုတ်နေကြပြီး ညနေစာစားပြီးနောက် မိုးချူပ်နေပြီမို့ မနက်မှ အေးဆေးပြန်မည်ဟု ဆိုကာ ဟော်တယ်တခု ဝင်အိပ်ဖို့ ပြင်လေသည်။ ဟော်တယ်မှာ အောင်သိန်းဇံက အခန်း၂ခန်းငှားမည်ပြုရာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေက ပိုက်ဆံကုန်တယ် တို့ အသားအမိတွေပဲ တခန်းထဲ အိပ်မည် ဆိုသဖြင့် အခန်းတခန်းသာ ငှားလိုက်သည်။

အခန်းထဲ ရောက်တော့ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးဖြစ်နေသဖြင့် အောင်သိန်းဇံက သွားပြောမည် ပြုရာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က သွားမနေပါနဲ့တော့ သားအမိပဲ ငါလို့ အိပ်လို့ ဖြစ်ပါတယ်ဟု ဆိုပြန်သဖြင့် ဘာမှ မပြောဖြစ်တော့ခြေ။ နှစ်ယောက်သား တယောက်တလှည့်စီ ရေမိုးချိုးပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ်လှဲလျှောင်းကြသည်။ အခန်းထဲမှာလည်း ညမီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားလေရာ တဦးကို တဦးတော့ မြင်နေရလေသည်။အောင်သိန်းဇံမှာ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် ဖြင့် အိပ်မပျော်ဖြစ်နေလေရာ၊

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က ၊“သားကြီး ဘာဖြစ်လို့ လည်း အိပ်ယာပြောင်းလို့လား ၊ မို့မို့ ကို လွမ်းလို့လား”ဟု မေးလိုက်လေသည်။ အောင်သိန်းဇံ မှာ အံ့အားသင့်သွားသော်လည်း သူ့အမေမှာ သူနှင့် မို့မို့ တို့အကြေင်းကို ရိပ်မိသွားပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်၇သဖြင့် ငြင်းဆိုဖို့ မကြိုးစားတော့ခြေ။ သူကလည်း သူ့မှာ နိုင်ကွက်ရှိသည်မဟုတ်လား ထို့ကြောင့် အိပ်ယာပေါ်မှာ ထထိုင်လိုက်ပြီး ပက်လက် အိပ်နေသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို ငုံ့ကြည့်ကာ၊ “မဟုတ်ဘူး မေမေ။ မနေ့ညနေက မေမေ နဲ့ ဦးမြတ်ထွန်း တို့ လိုးနေကြတာကို တွေ့ရပြီးတော့ မေမေ့ကို လိုးချင်စိတ်တွေ တအားပြင်းပြနေလို့ အိပ်လို့ မပျော်တာ”ဟုပြောချလိုက်လေသည်။

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မှာ မထင်မှတ်သောစကားကြောင့် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် အောင်သိန်းဇံကို ငေးကြည့်နေမိလေသည်။ အောင်သိန်းဇံက ငုံ့ကာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ နူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း အောင်သိန်းဇံက အပေါ်မှ ဖိကာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ခွထားလျှက် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ နို့ကြီးများကို ဆုပ်နှယ်ရင်း နူတ်ခမ်းအစုံကိုလည်း မလွတ်တန်း စုပ်နမ်းနေလေရာ နဂိုကမှ တဏှာကြီးသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တယောက် အောင်သိန်းဇံ အနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်လာရလေတော့သည်။

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ က အောက်မှ ရုန်းကန်နေမှုကြောင့် ထမိန်မှာ လှန်တက်သွားပြီး ပေါင်လုံးကြီးများမှာ ဖွေးဖွေးကြီးမြင်နေရသည်။ အောင်သိန်းဇံကလည်း သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်ထားပြီးပြီမို့ သူ၏ညိုတုတ်တုတ် လီးကြီးမှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပေါင်ကြားမှာ ဟိုထိုးဒီထိုး ဖြစ်နေသည်။အောင်သိန်းဇံမှာ ပထမဦးဆုံး အချီမို့ အပိုဆာဒါးတွေ နူးနပ် ဖို့ မရည်ရွယ်ပဲ သူ့လီးကြီးကိုသာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ဖို့ ကြံနေသဖြင့် လက်တဖက်က ဒေါ်ကြောကြော့မေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ခြေလိုက်သည်။

စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်များဖြင့် စိုထိုင်းနေသဖြင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်း ဖီးလာနေကြောင်းသိလိုက်ရသဖြင့် သူ့လီးကြီးကိုသာ လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းကာ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ရင်း ဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။“ဗျစ်..ဖြစ်..ဗြီ…“အား …အိုး သားကြီး ငါတို့က သားအမိလေ မတော်ပါဘူးကွယ် မလုပ်နဲ့နော်” လီးထိပ်ဖူးပင် စောက်ဖုတ်ဝထဲဝင်နေပြီဖြစ်သော အောင်သိန်းဇံကတော့ ထိုအချိန် အနောက်က ဘီးလူးကြီးလာဆွဲတောင်ဖယ်ပေးမဲ့ ပုံ မရှိတော့ခြေ။ ဆက်ပြီးသာ ဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။

“ဗြိ..ဖွတ်…..စွတ်..ဖတ်”သူ့လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားမှ ဆီးခုံခြင်းကပ်ထားလျှက် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ လည်ပင်းကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် တချက်ရက်လိုက်ရင်း။“သား တို့က တကယ့် သားးအမိမှ မဟုတ်ပဲ မေမေ ကလည်း”ဟုပြောလိုက်လေသည်။“အို တကယ့် သားအမိ မဟုတ်ပေမဲ့ တို့က တကယ့်သားအမိလို နေခဲ့တာလေ”“အင်းပါ အရင်က ဘယ်လိုနေခဲ့နေခဲ့ အခု လင်မယားလိုနေကြရအောင်ပါ မေမေရယ်နော်”အောင်သိန်းဇံက ပါးစပ်ကအပြောရပ်ကာ အောက်မှ လီးကြီးကို ဆောင့်ကာ လိုးနေတော့သည်။

ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို အရင်က အမေလို သဘောထားခဲ့သော်လည်း မြတ်ထွန်း တယောက် ကောင်းကောင်းကြီးလိုးတာကို ခံနေသော ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ၏ တဏှာကြီးပုံကို တွေ့ခဲ့ရသော အောင်သိန်းဇံတယောက် အခုတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကို အားကုန် သွန်စိုက် တဖုံးဖုံး ဆောင့်လိုးနေလေပြီ။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲသို့ မာတောင် သန်စွမ်းသော လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ဝင်ထွက်ဆောင့်လိုးနေပြီး သူ့စောက်ခေါင်းတွင်းမှ အသားနုနုလေးများကို ဒစ်ကြီးဖြင့် ပွတ်သတ်တိုးဝင်တိုးထွကိလုပ် နေတာခံနေရသဖြင့် ဖီးတက်လာပြီး စောက်ရည်တွေလည်း ရွဲ ဖင်ကြီးကိုလည်းကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် အောက်မှ ပြန်လှုပ်ရှားပေးနေလေတော့သည်။

သိပ်အကြာကြီး မခံလိုက်ပါ။ သူ့တို့ နှစ်ယောက်စလုံးတချိန်က သားအမိ လို နေခဲ့ကြသူများ အချင်းချင်းလိုးနေကြသည် ဆိုသည့်အသိက ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ခနလေးဖြင့် ရောက်သွားစေတော့သည်။ အောင်သိန်းဇံ လီးကြီးမှ လရေများ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ခေါင်းထဲ တဖြွတ်ဖြွတ် ပန်းထွက်သွားသလို ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်းတကိုယ်လုံးတုံတက်သွားကာ အောင်သိန်းဇံကို ကုပ်ခြစ် ဖက်ထားလိုက်မိလေတော့သည်။နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ်စွာဖက်ထားရာမှ ပြေလျှော့သွားကြသည့်အချိန်တွင် အောင်သိန်းဇံက၊

“ ဘယ်လိုလဲ မေမေ သားလိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား၊ သားအတွက်ကတော့ မေမေ့ အဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ အရသာရှိလိုက်တာ မေမေရယ်”“ဟွန်း ခုထိ မေမေ ခေါ်နေသေးလား သူ လိုးချင်သလို တက်လိုးပြီးမှတော့ အမေဖြစ်နိုင်ပါအုံးမလား” “ဟင် ဒါဆိုရင် ဘာဖြစ်ချင်လို့လဲ မိန်းမ လို့ခေါ်ရမှာလား ခိခိ။ မိန်းမ ရေ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ၊ မိန်းမရော ခံလို့ကောင်းလား အဟိ”“ကောင်းပါ့ လင်လေးရေ၊ လင်လေးက တော့ အခု အမေလည်းလိုး သမီးလည်းလိုး နဲ့ အကြိုက်တွေ့နေတာပေါ့နော် ဟွန်း”

“ဟင်၊ မိုမို့ ကို လိုးတယ် ဆိုတာ မေမေ ဘယ်လိုသိလဲ”“အမလေး မို့မို့ကို ကြည့်လိုက်ကထဲက သိတယ်။ အပျို ပေါက်စ လေးကို သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ လိုးထားတာ ဟို မှာ ကွတတ ကို ဖြစ်နေတာ မသိပဲ နေပါ့မလား” “အင်း မနေ့က မေမေ နဲ့ မြတ်ထွန်းတို့ လိုးနေကြတာ သားတို့ ချောင်းကြည့်ရင်းက မှ နှစ်ယောက်စလုံးဖီးတက် သွားပြီး ဖြစ်သွားကြတာပါ”“အင်း တော်ပြီ နောက် နှစ်ယောက်ထဲ ဆို မေမေ မခေါ်နဲ့တော့ နားထဲမှာ ရှက်တယ်”“အာ့ ဆိုရင် မေလို့ခေါ်မယ်လေ မိန်းမ ရယ်”“အင်း ခေါ်ပေါ့ ယောက်ျားရယ်..ဒီကလည်း မောင်လို့ ခေါ်မှာပေါ့။”

“ခေါ်ကြည့်ပါအုန်း မေ ရယ်”“မောင်ရယ်”“မောင့်ကို ချစ်လား မေ”“ချစ်တာပေါ့ မောင်။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုယ့်သမီးကို လိုးထားတဲ့သူကို အလိုးခံတာပေါ့လို့”“အင်း မောင်က အမေနဲ့ သမီးကို တပြိုင်ထဲ လိုးချင်တယ်ကွာ”“ကဲပြီ မောင်ကတော့လေ၊ အဲလိုကြီးတော့ မခံချင်ပါဘူး ရှက်စရာကြီး”‘မေ့ သဘောပါ”အောင်သိန်းဇံ က ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ နို့ကြီးများကို အားရ ပါးရ သူ့လက်ဖဝါးကြီးများ ဖြင့် ဆုပ်နှယ်ပေးနေရင်းက နို့သီးခေါင်း ညိုညိုတုတ်တုတ် ကြီးများကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ်စ်”“အို့”ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကိုယ်လုံးကြီးက တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အောင်သိန်းဇံ ခေါင်းကို သူ့ရင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်မိသည်။ အောင်သိန်းဇံ လီးကြီး ပြန်မာလာတာကို သူမ ပေါင်တွေက ခံစား သိရှိလိုက်ရသည်။အောင်သိန်းဇံက“မေ က ဦးမြတ်ထွန်းကို ဘာလို့ ကုံးနေတာလည်း သူ့ကို ကြိုက်လို့လား”“အို ဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ မေ က ပြတ်နေတာ မဟုတ်လား ဆက်ခ် ကိုလည်း ကြိုက်တယ်လေ၊ ဘယ်သူမှ မရှိပဲ အနားမှာ ရှိနေတဲ့ လီး ကို အလကားမထားတဲ့ သဘောပါ”“မောင်ရှိနေပြီပဲ သူ့အလိုးမခံနဲ့တော့၊ မောင်လည်း နယ်မပြန်တော့ဘူး”

“အင်၊ ရတယ်လေ ဒါပေမဲ့ တခြားလူတွေ မသင်္ကာ ဖြစ်မှာပေါ့လို့၊ မို့မို့ ကိစ္စရော ဘယ်လို လုပ်မှာလဲ လို့”“အင်း မို့မို့ ကို ဒီလို ပဲ စည်းရုံးရမှာပေါ့.. အဲဒါတွေ နောက်မှ ပြော ခု မောင် လီးတောင်လာပြီ လိုးတော့မယ်”“အင်း လိုးတော့”အောင်သိန်းဇံ လည်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပေါင်လုံး ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားဝင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ဟတတ အရည်စိုရွဲနေသည့် စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း အဝမှာ တေ့လိုက်ကာ လီးတဝက်လောက်ဝင်အောင် သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးမှ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ထောင်ပြီး ပုခုံးဖြင့် တွန်းတင်လိုက်သည်။

ထိုအခါမှ ကြွတက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖိကာ ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်သည်။..စွတ်..ဗြစ်..ဖျစ်…ဖတ်….စွတ်..ဗြစ်..ဖျစ်…ဖတ်..ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မှာလည်း ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မမှီမကမ်းဖြင့် လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ပြန်ပြန်ကော့ပေးရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းလုပ်ပေးလေသည်။ ဒီတခါတော့ နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်နှင့် မပြီး နိုင်ကြ။ အောင်သိန်းဇံက ခနနားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကို ပြန်ချကာ“မေ လေးဘက်ထောက်ပေး မောင် ဒေါ့ကီ လုပ်ချင်တယ်”ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကလည်း မွေ့ယာပေါ်မှာ ချက်ချင်းလူးလဲထကာ လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုံးပေးရှာသည်။

ဖင်လုံးကြီးကြီး ခါးသေးသေး ကြောင့် လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးမှာ ရာဝင်အိုးကြီးအလား ကားစွင့်လာခဲ့ရသည်။ ဖင်အကွဲကြောင်းအောက်က စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ လည်းပေါင်ခွစုံကြားမှ အရည်တွေ ရွဲကာ ပြူးထွက်နေသည်။ အောင်သိန်းဖံက သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝမှ တေ့ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်သည်။..ဖလွှတ်..ဖွတ်..စွိ….အ…အိ..ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်…..ဖလွှတ်…ဖတ်…ဖလွှတ်..ဖတ်..အောင်သိန်းဇံ က ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို တဖက်တချက်စီ ဆုပ်ကိုင်ရင်း အားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်လိုးနေသည်။

ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူ့ပေါင်ခြံနှင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖင်လုံးကြီးတွေ ဖန်းကနဲ ရိုက်မိကြသည်။ ထိုအခါမှာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖင်လုံးကြီးတွေက ကျောက်ကျောတုံးကြီးတွေ လို တုံတုံ သွားကြသည်။ အောင်သိန်းဇံက အားမလို အားမရ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကို ဖြဲ ၍ဆောင့်တော့ ဖင်ကြားမှ ခရေပွင့် ညိုညို လေးက အောင်သိန်းဇံကို မျက်စပြစ်ပြနေသလိုလို။ အင်း အမေ့ကို တော့ ဖင်ပါ လိုးပြစ်ရမယ်ဟု တေးထားရင်း ဆောင့်နေရာ ပြီးချင်လာသဖြင့် လီးကြီး ကို အဆုံးထိသွင်းပြီး အထဲမှာ စိမ်ထားရင်းက လရေများကို ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြုတ်ကနဲ ဖြုတ်ကနဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်မိတော့သည်။ ပြီးပါပြီ။ ။