အိုးကတော့ရှယ်ပဲ

မာလတို့မှာဧပရယ်အားလိုးပြီးသောအခါကြိုးဖြေပေး၍အဝတ်များပြန်ဝတ်ပေးသည်။သို့သော်မပြန်ကြသေး။ ဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖက်ကိုင်ထားသည့်အပြင်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သေးသည်။ မာလကေခိုင်ကိုအစတည်းကမြင်သော်လည်းတမင်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးကောင်မလေးစိတ်ထလာစေရန်ဧပရယ့်ကိုတမင်လိုး ပြနေခြင်းဖြစ်သည်။မာလမလောပါ။ရေရှည်အတွက်ဆိုလျှင်စိတ်ရှည်ရမည်မဟုတ်လား။ ”ကဲသောင်းစိန် ငါတို့ပြန်ကြမယ်” ”ဟဲဟဲ ချစ်လေး နောက်အပတ်ထပ်လာခဲ့ဦးမယ် ကြားထဲမှာတော့ချစ်လေးပျော်သလိုနေပါ”

”စည်းကမ်းချက်ကတော့ကိုယ်တို့မသိပဲချစ်လေးရဲ့ယောက်ျားနဲ့လိုးဖို့မကြိုးစားနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးသတ်ပစ်မယ် ကြားလား” ”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” ”အေးမင်းယောက်ျားအချိုးပြေလာရင်ငါတို့ကြည့်ကြပ်ပြီးငါတို့ရှေ့မှာလိုးဖို့ခွင့်ပြုပေးမယ်” ”နောက်ပြီးငါတို့လာမယ်လို့ဖုန်းဆက်ထားရင်အင်္ကျီမဝတ်ထားနဲ့ဘော်လီပဲဝတ်ထား ပြီးတော့စီတီမဝတ်ပဲထဘီစကပ်ကိုတင်းတင်း လေးဝတ်ပြီးစောင့်နေ ကြားလား မဟုတ်ရင်နာမယ်” ”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကြီး” မာလတို့ထွက်လာတော့မည်ဟုထင်သဖြင့်ကေခိုင်အိမ်ပြင်သို့အမြန်ပြေးထွက်လိုက်ပြီးကားထဲဝင်လိုက်သည်။ထို့နောက်ဘာမှမစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲကားကိုမောင်းထွက်လိုက်တော့သည်။ ”ငါစိတ်ပြောင်းသွားပြီ အခုလောလောဆယ် ငါတို့မင်းနဲ့ရေအတူတူချိုးချင်တယ် ရေချိုးခန်းကို၅မိနစ်အတွင်းအရောက်လာခဲ့” ဧပရယ်ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိ။ ဧပရယ့်ဆီတွင်ရင်လျှားရန်ထဘီသီးသန့်မရှိ။ရေချိုးလျှင်တဘက်သာပတ်သွားပြီးရေချိုးခန်းထဲတွင် တုံးလုံးချိုးလေ့ရှိသည်။ယခုလည်းမတတ်နိုင်တော့ဟုစိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာအဝတ်အစားများကိုချွတ်၍တဘက်လေးပတ်ကာရေချိုးခန်း ရှိရာသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ရေချိုးခန်းထဲတွင်တော့မာလတို့၂ဦးမှာတံခါးပင်မပိတ်ပဲတုံးလုံးရေချိုးနေကြသည်။

မာလတို့ဧ။်လီးတံရှည်ရှည်မျောမျောမဲမဲကြီးများမှာပျော့တွဲ၍ကျနေသည်။ ”ဝင်ခဲ့လေ ဘာရပ်ကြည့်နေတာလဲ” ဧပရယ်တုန့်ဆိုင်းသောခြေလှမ်းများဖြင့်ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။ ဧပရယ်ဧ။်ဖြူဝင်းနေသောရွှေအိုရောင်ရင်ညွှန့်နှစ်မွှာမှာပတ်ထားသောတဘက်လေးအပေါ်မှအိထွက်နေသည်။ မာလကဧပရယ့်တဘက်ကိုဆတ်ကနဲဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။ ”အို” ဧပရယ်မှာယခုတိုင်ရှက်နေဆဲဖြစ်ပြီးရင်သားများပေါ်တွင်လက်ကို ယှက်ကာလိုက်မိသည်။ သို့သော် မာလတို့ကတော့ဖြူဖွေးတောင့်ဖြောင့်ချောမောလွန်းသည့်ဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးကိုတွေ့သောအခါ လီးများတောင်လာကြပြန်သည်။

မာလကဧပရယ့်ဝတ်လစ်စားလစ်ကိုယ်လုံးလေးအားရေပန်းအောက်သို့ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီးရေအတူချိုးကြ တော့သည်။ ”ဟဲ ဟဲ ဆပ်ပြာရည်လေးကမွှေးနေတာပဲ ငါ့လီးကိုဆေးပေးစမ်း” ဧပရယ်မှာသောင်းစိန်ဧ။်လီးမည်းကြီးကိုဆပ်ပြာရည်ဖြင့်ပွတ်ဆေးပေးရသည်။ ”လီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေး ရှိးးးးအေးး အဲလို အဲလို အဲဒါကိုဂွင်းထုတယ်ခေါ်တယ် မှတ်ထား ရှိးးးအားးးကောင်းလိုက်တာ” ”ရှိးးးးကောင်းလိုက်တာ ငါ့လီးတောင်လာပြီ ရပ်တော့ မင်းကိုနို့ကြားထဲလိုးမယ်” ”ဟျောင် သောင်းစိန် ခနနေဦး သူ့ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးရဦးမယ်” မာလကအရုပ်လေးလိုတောင့်တောင့်လေးရပ်နေသောဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးအားဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့သည်။

ဧပရယ့်နို့အုံတွေကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ပွတ်ပေးသည်။ဧပရယ့်ဖင်ကြားပေါင်ကြားများပါမကျန်ဆပ်ပြာတိုက်ပေးကြသည်။ ဧပရယ့်နို့အုံတင်းတင်းနှစ်လုံးမှာဆပ်ပြာများဖြင့်ပြောင်လက်နေသည်။ ဧပရယ့်ဖင်တုံးများနှင့်တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်းချောမွတ်နေသည်။ မာလကဧပရယ့်နို့နှစ်အုံကိုပွတ်နယ်နေသဖြင့်ဧပရယ်မှာနို့သီးလေးများထောင်ထလာသည်။မာလမှာနောက်မှနယ်နေခြင်းဖြစ်၍လီးတံမဲမဲကြီးမှာ ဧပရယ့်ဆင်စွယ်ရောင်ပေါင်တံနုနုနှစ်ချောင်းကြားရောက်နေရာဧပရယ်မှာလည်းစိတ်ထနေသဖြင့်မာလဧ။်

လီးတံကြီးအားပေါင် နှစ်ချောင်းဖြင့်ညှပ်ထားမိသည်။”ရှိးးး အဲ့လိုတင်းတင်းလေးစိထားပေး အားးး ရှိးးးးးး” မာလကဧပရယ့်ပေါင်ကြားကိုတစ်ချက်ချင်းလိုးနေသည်။ ”အားးးရှိးးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ” ”ဟျောင်သောင်းစိန်ခဏ” မာလကပြောပြောဆိုဆိုလီးကိုဧပရယ့်ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”အ”မာလဧ။်လီးတွင်ရောဧပရယ့်ဖင်ကြားမှာပါဆပ်ပြာများဖြင့်ချောနေသဖြင့်လီးကလျှောကနဲဝင်သွားသည်။ ဧပရယ်မှကျဉ်းကြပ်နေသောဖင်ပေါက်ထဲသို့လီးတုတ်ကြီးကလျှောကနဲဝင်လာသဖြင့်မာလဧ။်လက်မောင်းများကိုနောက်ပြန်ကိုင်ထားမိ သည်။

မာလကဧပရယ်အားဖင်ထဲလီးသွင်းလျက်ပင်ရေချိုးဘေဆင်ထဲသို့ခေါ်သွားသည်။ ထို့နောက်မာလကအောက်မှဧပရယ့်ဖင်ထဲလီးထည့်ထားပြီးဧပရယ်အားထိုင်လျက်မကျတကျလက်နောက်ပြန်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ”ရပြီ သောင်းစိန် ကောင်မကိုနို့ကြားထဲလိုးတော့” သောင်းစိန်မှာဧပရယ်လက်ထောက်ထားသဖြင့်ရှေ့သို့ကော့ထွက်နေသောနို့အုံဖြူဖြူကြီးနှစ်လုံးကြားသို့လီးကိုညှပ်လိုက်သည်။ ”ဟာ ခင်ဗျားတို့တွေဗျာ လွန်လာပြီ” ရေချိုးခန်းအဝတွင်ဘယ်အချိန်ကရောက်နေမှန်းမသိသောကောင်းကျော်ကပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

”လီးလား မင်းဟာမင်းကြည့်ချင်ကြည့်မကြည့်ချင်ထွက်သွား စောက်ပိုတွေလာမပြောနဲ့ မင်းမိန်းမလည်းငါတို့လိုးတာဖီးလာတယ် ဟဲဟဲ ဟုတ်တယ်မလားချစ်လေး ဟင်းဟင်းဟင်း” ဧပရယ်ကတော့ဖင်ထဲလီးထည့်ခံထားရသဖြင့်ဘာမှမတတ်နိုင်။ခေါင်းကိုသာငုံ့၍ငိုနေမိသည်။ သောင်းစိန်ကလည်းကောင်းကျော်ရှေ့တွင်ပင်ဧပရယ့်နို့ကြားကိုလိုးသည်။ဧပရယ့်နို့သီးပန်းနုရောင်လေးများကိုဆွဲလိမ်ပေးသည်။ ”အ အ ဟင့် ဟင့်” ဧပရယ်မှာယောက်ျားရှေ့တွင်ပင်ကော့ပျံနေသည်။

ကောင်းကျော်မှာတော့မိမိဇနီးချောလေးအားကူလီနှင့်ဒရယ်ဝမ်တို့ကဇိမ်ပြေနပြေစိတ်တိုင်းကျကာမခံစားနေသည်ကိုရင်နာနာစိတ်ကြွ ကြွဖြင့်ပင်ကြည့်နေမိတော့သည်။ မာလကထိုမှစ၍နောက်တစ်ပတ်တွင်ပင်ကောင်းကျော်နှင့်ဧပရယ်အားအခန်းခွဲအိပ်ခိုင်းသည်။ ဧပရယ်မှာအိမ်နေရင်းဆိုလျှင်အင်္ကျီဝတ်ခွင့်မရှိ။အပျော့စားညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေးများ၊ပါးလွှာတင်းကျပ်သောရှင်မီးအင်္ကျီလေးများနှင့် ဘော်လီ၊ဘရာစီယာ စသည်တို့ကိုသာဝတ်ရသည်။မာလမှာဧပရယ်ကိုလိုးသည့်ဗီဒီယိုကိုတစ်ယောက်တည်းလက်ဝါးကြီးအုပ်ထား သဖြင့်သောင်းစိန်၊ချက်ကြီးနှင့်အခြားယောက်ျားများမှာမာလခွင့်ပြုမှသာဧပရယ်ကိုလိုးနိုင်သည်။

မာလကတော့ဧပရယ့်ကိုနေ့တိုင်းည တိုင်းလိုးပေးသည်။ဒီနေ့လည်းဧပရယ်ငွေရောင်ရှင်မီးအင်္ကျီအပါးလေးကိုတစ်ထပ်တည်းတင်းကျပ်စွာဝတ်ထားသည်။ လုံးအိနေသောဧပရယ့်နို့ကြီးများမှာရှင်မီးအင်္ကျီအောက်မှရုန်းကန်ထွက်နေပြီးနို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်းထောင်ထနေသည်။ မာလကတော့ရှင်မီးအင်္ကျီအပြင်မှပင်ထင်ရှားစွာမြင်နေရသောဧပရယ့်နို့လုံးလုံးတင်းတင်းများကိုစိတ်ကြိုက်ကိုင်သည်။ ထို့နောက်ဧပရယ်အားဖင်အပြောင်သားဖြင့်နောက်မှတစ်ချက်ချင်းဇိမ်ခံလိုးနေသည်။ မာလကဧပရယ့်တစ်ကိုယ်လုံးအလှအပများကိုနေရာလပ်မရှိအောင်နည်းပေါင်းစုံသုံး၍ခံစားသည်။

ထို့နောက်ဧပရယ်အားညစဉ်ကာမအရသာခံစားပြီးမယားတစ်ယောက်လိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖက်အိပ်သည်။ ”သမီးနဲ့သား အိမ်သစ်မှာနေရတာအဆင်ပြေလား” ”ဟုတ် ဟုတ် ပြေပါတယ်အမေ” ”အေး အဆင်မပြေတာရှိလည်းအမေတို့အဖေတို့ကိုပြော ဒါနဲ့အလုပ်သမား၂ယောက်ကစိတ်ချရရဲ့လား ခဏနေမကောင်းတဲ့လူတွေ ဖြစ်နေမှာစိုးလို့” မာလနှင့်သောင်းစိန်တို့ကိုအလုပ်သမားများထင်၍ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ”သြော် ကုမ္မဏီကသန့်ရှင်းရေးတွေပါ အိမ်မှာတစ်ခါတလေမှခေါ်ခိုင်းတာ”

”သြော်ဒါနဲ့ နွေလေး ယောက်ျားကိုဂျီတွေကျမနေနဲ့ဦးနော်” မမဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးကဧပရယ့်ကိုစ၍ကောင်းကျော်ကိုမျက်ခုံးပင့်ပြသည်။ ”ဟာ မမကလည်း ဘာလို့ဂျီကျရမှာလည်းလို့” ကေခိုင်မှာဘာမှမပြော။ရင်ဖိုသလိုစိတ်မသန့်သလို မွန်းကျပ်စွာခံစားနေရသည်။ ”အေးအေး ဒါဆိုအမေတို့ပြန်တော့မယ်နော်” ” ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျ ဖြေးဖြေးနော်” ဒေါ်ခင်သစ် စိတ်ထဲတွင်အလုပ်သမား၂ယောက်ကိုဘယ်လိုမှကြည့်မရ ပုံစံတွေကိုကကလေကချေရုပ်မျိုးတွေ။သူ့သမီးဂျူလိုင်စိုးကို တောင်ပေါ်တင်ကြီးရှိုးနေကြသည်။

ဘယ်လိုကောင်မျိုးတွေမှန်းမသိ။မျက်နှာတွေကလည်းပြုံးဖြဲဖြဲနှင့်ကောက်ကျစ်မည့်ရုပ်မျိုးတွေ။ အင်းလေနောက်မှပဲ မောင်ကောင်းကျော်ကိုပြောတော့မယ်ဆိုပြီးဒေါ်ခင်သစ်စိတ်ကူးလိုက်သည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာလည်းခေသူမဟုတ်။အသက်က၂၅နှစ်တိတိ။ရုပ်ရည်ကတော့ဧပရယ့်လိုပင်ချောမောသည်။တောင့်ဖြောင့်သည်။ ယောက်ျားများဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသော်လည်းစိုးဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းပိုင်ရှင်ဂျူလိုင်စိုးကမည်သူ့ကိုမျှအရောမဝင်ခဲ့။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာအိန္ဒြေပြည့်၍မြန်မာဆန်ဆန်လှပသည်။လှသည်ဆိုသည်ထက်ချောမောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်လိမ့်မည်။

ဒီနေ့ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧပရယ့်အိမ်သို့ကြေးအိုးဝယ်လာသည်။တံခါးဝတွင်ဧပရယ့်ဖိနပ်နှင့်ယောက်ျားစီးကြက်ပေါင်ဖိနပ်၂ရံကိုတွေ့လိုက် ၍စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ဧပရယ့်ကိုအော်ခေါ်လိုက်ဖို့စိတ်ကူးသော်လည်းမခေါ်ဖြစ်။အနည်းငယ်ဟနေသောအခန်းတံခါးဝမှ ချောင်းကြည့်မိသည်။လားလား ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးရုတ်တရက်ထိတ်လန့်သွားသည်။အိမ်ထောင်ကျတာမှမကြာသေးဒီကောင်မလေး ဘာဖြစ်သွားပါလိမ့်။မြင်ရသောမြင်ကွင်းမှာအသားမည်းမည်းယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ကိုဧပရယ်ကအပေါ်မှတက်ဆောင့်ပေးနေ သည်။ဒါတင်မကသေး။

အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုလည်းလီးစုပ်ပေးနေသေးသည်။ မာလနှင့်ချက်ကြီးတို့နှစ်ယောက်မှာဧပရယ်ပြောင်းလဲလာသဖြင့်အလွန်ကျေနပ်နေကြသည်။ယခင်ကဧပရယ့်ကိုလိုးလျှင်မုဒိမ်းကျင့်နေ ရသလိုဖြစ်သည်။ယခုရက်ပိုင်းတွင်မှဧပရယ်အလွန်ပြောင်းလဲလာသည်။မာလတို့ရောက်လာလျှင်အသာတကြည်ကုန်းပေးလေ့ရှိသည့် အပြင်တုန့်ပြန်ပုံများမှာလည်းအလွန်အားပါလှသည်။ယနေ့ဆိုလျှင်အပေါ်မှပင်တက်ဆောင့်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ ဟင် လီးကြီးတွေကနည်းတာကြီးတွေမဟုတ်။ဧပရယ်ကတော့ကာမအရသာများကိုအစွမ်းကုန်ခံစားတတ်နေပြီ။

ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာဧပရယ်ကအပေါ်မှတက်ဆောင့်နေခြင်းဖြစ်၍ဝင်ရန်လည်းမရဲ။ဖုန်းလည်းဆက်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးကြည့်ရင်းနှင့်ပင်ပေါင်ဂွကြားပန်းလေးထဲမှရွစိရွစိဖြစ်လာသဖြင့်ထဘီပေါ်မှပင်အသာပွတ်နေမိသည်။ သို့သော်အားမရသလိုဖြစ်လာသောကြောင့်ထဘီစကတ်အနီလေးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။လုံးဝန်းတင်းအိနေသောတင်သားကြီးများက အသားရောင်ဖျော့ဖျော့ပင်တီထဲမှတစ်ဝက်ခန့်ရုံးထွက်နေသည်။ပေါင်တံဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေးနှစ်ချောင်းကလည်းသွားရေယိုစရာ။

ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအခန်းထဲသို့ချောင်းကြည့်၍ပင်တီထဲသို့နှိုက်၍ပွတ်နေမိသည်။ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာအပြင်ပန်းတွင်အိန္ဒြေသိက္ခာများကို အလွန်သတိထားနေရသဖြင့်ဤကဲ့သို့ကြုံသောအခါဖုံးဖိထားသောကာမစိတ်များမှာတားမရအောင်ပေါ်ကွဲလာတော့သည်။ အခန်းထဲတွင်တော့မာလကသူ့လက်ကြမ်းကြီးဖြင့်ဧပရယ့်နို့အုံဖြူဖြူဝင်းဝင်းတင်းတင်းလေးနှစ်အုံကိုဆုပ်နယ်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းနုနုလေးများကိုလက်ကြမ်းကြီးဖြင့်ပွတ်သောအခါဧပရယ်ကျောလေးကော့ကော့သွားသည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအားမရသဖြင့်ရင်ဖုံးအင်္ကျီကြက်သွေးရောင်လေးကိုပါချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးနို့တွေကိုဘော်လီပေါ်မှနယ်နေမိသည်။

ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်နို့အုံတင်းတင်းကြီးနှစ်အုံမှာအသားရောင်ချိတ်၅ခုတပ်ဇာဘော်လီထဲမှလျှံထွက်နေသည်။သေးသွယ်သောခါးလေးမှာ လည်းအဆီပိုလုံးဝမရှိ။ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာလည်းတကိုယ်တည်းစိတ်ဖြေရင်းဖီလင်တွေတက်နေသည်။ ထိုစဉ်မမျှော်လင့်ပဲမာလအခန်းထဲမှထွက်လာသဖြင့်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအမြန်ပြေးမိပြေးရာပြေးသော်လည်းမလွတ်တော့။ မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်လက်တစ်ဖက်ကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။ ”ဟင်းဟင်း ဒီမှာတစ်ယောက် စိတ်တွေအရမ်းကြွနေလို့ သူ့ဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ရအောင်”

”ရှင် ရှင်တို့ လွှတ်နော် ဒါ ဒါ မတရားမုဒိမ်းကျင့်တာပဲ” ”ဟားဟား မင်းကတော့ဥပဒေတွေဘာတွေတွက်ပြီးမုဒိမ်းကျင့်တာလို့ပြောမှာပဲ ဒါပေမယ့်မင်းလည်းတအားခံချင်နေတာပဲ ဟင်းဟင်း” ”အို မသိဘူး လွှတ် လွှတ် ရှင်တို့တွေညီမလေးကိုဘာလုပ်ထားကြတာလဲ သူ့မှာယောက်ျားရှိတယ်လေ ရှင်တို့လူစိတ်မရှိကြဘူးလား” ”ဟားဟား မင်းညီမကိုတော့လီးအရသာပြပြီးပြီ ခုမင်းငြိမ်ငြိမ်ခံရင်ကောင်းမယ် မင်းစောက်ဖုတ်ကိုငါ့လီးနဲ့လိုးမယ်” ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောချလိုက်သဖြင့်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမာလဧ။်လီးတံကြီးကိုကြည့်ရင်းရင်ဖိုသွားမိသည်။

ပန်းလေးထဲမှဆွဲညှစ်မိသည်။ ”ကဲ ကောင်မ လေးဖက်ထောက်လိုက်စမ်း” ”ရှင် ဟို ဟို” ”ဟိုတွေ ဘာတွေမလုပ်နဲ့ကောင်မ လေးဖက်ကုန်းထားစမ်း” ”ရှင် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာလည်းကာမဆိပ်များအလွန်တက်နေပြီဖြစ်၍ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လေးဖက်ကုန်းထားလိုက်သည်။ ”ကဲ ချက်ကြီး မင်းဧပရယ်ကိုကောင်းကောင်းလိုးထားလိုက် ငါဒီဆော်ကိုဖြုတ်ပေးလိုက်ဦးမယ်” မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်သေးသွယ်သောခါးလေးကိုဖက်၍ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ဖင်ဆုံတင်းတင်းအိအိကြီးကိုပေါင်ခြံဖြင့်ဖိကပ်လိုက်သည်။

ထို့နောက်ဖြူဝင်းနေသောဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။် လည်ကုပ်လေးကိုလျှာဖြင့်ရက်သည်။ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာအစဉ်အမြဲစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ရသည့် အတိုင်းပင်မတူမတန်အသားမည်းမည်းကူလီကြီးနှင့်လိင်ဆက်ဆံရတော့မည်ဖြစ်၍ပင်တီလေးရွှဲစိုအောင်အရည်တွေထွက်နေသည်။ သို့သော်တစ်ခါမှလိင်မဆက်ဆံဖူးသဖြင့်သူစိမ်းယောက်ျားကြီးရှေ့တွင်ကုန်းပေးနေရသဖြင့်အလွန်ရှက်ရွံ့နေရာချောမောလှပသော မျက်နှာလေးမှာပန်းရောင်သန်းနေသည်။ မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ပင်တီထဲသို့လက်နှိုက်၍အဖုတ်ကိုမထိတထိဖွဖွလေးအုပ်ကိုင်၍ပွတ်ပေးရာဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာမာလဧ။်လက်ကြမ်း ကြီးနှင့်မိမိဧ။်ပေါင်ခြံအားဖင်ကြီးကော့ကော့ကာအတင်းလိုက်ကပ်နေမိသည်။

မာလကရုတ်တရက်လက်၂ချောင်းပူး၍ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။် အဖုတ်လေးထဲသို့ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”အ ဟင့် ဟင့် အင်း ဟင်း” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးညည်းသံလေးများထွက်လာသည်။ မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ဘော်လီနှင့်စီတီကြားလွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးကိုလက်ကြမ်းကြီးဖြင့်ပွတ်ကိုင်သည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာဖင်ကြီးသလောက်အဖုတ်ကျဉ်းသည်။မာလဧ။်လက်ခလယ်ကိုပင်မနည်းထည့်ရသည်။ ”ပြွတ် ပြွတ် အို့ အို့ ဟင့်” မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အစိလေးကိုကောင်းကောင်းပွတ်ပေးသည်။ ”အ အ အားးဟင့် ဟင့် ရှိးးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးတစ်ယောက်ကော့ပျံသွားပြီးအဖုတ်ထဲမှအရည်များကိုညှစ်ထုတ်လိုက်မိ သည်။

ကာမဆန္ဒများတစ်ချီပြည့်ဝသွားသဖြင့်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးပုံမှန်စိတ်ပြန်ဝင်လာသည်။ဒီလိုကူလီမျိုးကိုအပျိုစင်ဘဝဘယ်လိုမှမပေးနိုင်။ ”ကဲ ဘော်လီချွတ်လိုက်ပါဦး မင်းကိုလီးနဲ့လိုးပေးတော့မယ်” ”တော်ပြီ ကျွန်မရှင်တို့လုပ်တိုင်းမခံနိုင်ဘူး ရှင်တို့ပြန်တော့” ”ဟားဟား ချစ်လေးကဘာစိတ်ကောက်တာလဲ လာပါ” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအဝတ်အစားများကိုကျကျနနပြန်ဝတ်သည်။ ”ရှင်တို့အခုပြန်သွားရင်ရှင်တို့ကိုပြသနာမလုပ်ဘူး ပြန်အခုပြန်” ”ရှင်တို့ဒါလောက်လုပ်တာတောင်တရားလွန်နေပြီ ပြန်တော့လို့ပြောနေတာမပြန်သေးဘူးလား” ”ဟ ငါတို့ကိုများနှာထန်တဲ့ကောင်မကလာအမိန့်ပေးနေသေးတယ်”

”ရှင်တို့မပြန်ရင်ကျွန်မရဲခေါ်မှာနော်” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာအဝတ်အစားဝတ်ရင်းစကားပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။မိမိကိုမိမိဘာကြောင့်ဒီလောက်ဖြစ်သွားမှန်းနားမလည်နိုင်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်လက်ချောင်းလေးများမှာလည်းတုန်ယင်နေသည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အင်္ကျီမှာအပေါ်ပိုင်းဇာစဖြစ်၍ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းနှင့်ရင်ညွှန့်ဝင်းဝင်းကိုတွေ့နေရသည်။မာလစိတ်မထိန်းနိုင်။ ဒီလိုဖြူဖြူတောင့်တောင့်ကိုပါးစပ်နားရောက်ပြီးမှမစားရလျှင်မာလရာဇဝင်ရိုင်းတော့မည်။ မာလအချိန်မဆိုင်းပဲဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအားရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း၍နို့နှစ်အုံကိုအားရပါးရနယ်တော့သည်။

”အို အို ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ်ပါ” ”ရှက်မနေပါနဲ့ မင်းကိုအင်္ကျီချွတ်ပြီးတောင်မြင်ဖူးနေပြီပဲ ဟဲဟဲ” ”အို မသိဘူးလွှတ် လွှတ်” မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ပါးစပ်ထဲသို့သံပုရာသီးတစ်လုံးထည့်၍အဝတ်ဖြင့်စီးထားလိုက်သည်။ ထို့နောက်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ”အု အု ဖြန်း ဖြန်းးး” ”ကောင်မ နှာထတုန်းကထပြီးတော့ ဗြိ ဗြစ်” မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အင်္ကျီအားဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ဧပရယ်မှာလည်းချက်ကြီးဧ။်ပယ်ပယ် နယ်နယ်လိုးခြင်းခံနေရသဖြင့်ကာမရေယာဉ်ကြောတွင်မျောနေသည်။

မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအားအင်္ကျီဖြင့်လက်ပြန်ချည်ထားလိုက် သည်။ထို့နောက်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ထဘီစကတ်လေးကိုချိတ်ဖြုတ်လိုက်သည်။လုံးဝန်းသွယ်ဆင်း၍ဖြူဝင်းနေသောဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ပေါင်တံ၂ချောင်းမှာမာလကိုစိတ်ပိုကြွစေသည်။မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ခြေနှစ်ဖက်ကိုလည်းအနီးရှိအဝတ်များနှင့်ချည်၍ခြေနှင့်လက်ကို နောက်ပြန်ကော့ကော့လေးပူးချည်ထားလိုက်ရာဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဘာမှမတတ်နိုင်တော့။မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးအားပင်တီကိုအောက်သို့ဆွဲ ချ၍ခုတင်ပေါ်တွင်တစောင်းတင်ထားလိုက်သည်။ထို့နောက်တင်းစိနေသောဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အဖုတ်ထဲသို့ပယ်ပယ်နယ်နယ်နှိုက်ပေး တော့သည်။

ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးမှာလည်းစိတ်ပြန်ထလာသဖြင့်အရည်များထွက်လာသည်။ ”အ အ ရှိးးးအ ပြွတ် ပလွပ် ပလပ် ပလပ် ဟင့်ဟင့်” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးတစ်ယောက်ဖဲမွေ့ယာကြီးပေါ်တွင်ကော့ပျံနေသည်။ဧပရယ်ကတော့ချက်ကြီးဧ။်လီးတံမည်းမည်းကြီးကိုနှုတ်ခမ်းဖူးလေး ဖြင့်ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်စုပ်ပေးနေသည်။ မာလကဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုဖြုတ်၍ဘော်လီချွတ်လိုက်သည်။ဝင်းအိလုံးတင်းနေသောနို့ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးနှစ်လုံး မှာမာလဧ။်လီးကို၉၀ဒီဂရီတောင်မတ်စေသည်။ထို့ပြင်သေးကျင်သောခါးလေးအောက်မှလုံးတင်းအိစက်နေသောတင်သားစိုင်ကြီး နှစ်တုံးမှာလည်းလှပလွန်းနေသည်။

”ကဲ မင်းကိုလိုးတော့မယ်” မာလကသူဧ။်လီးမည်းကြီးအားဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အဖုတ်ဝတွင်တေ့လိုက်သည်။ ”ဗြစ် ဗြွတ် ဖွတ် အ အ အားးဟင့် ဟင့် ဟင့်” ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အဖုတ်ထဲသို့မာလဧ။်လီးကြီးတစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားသည်။ အပျိုမှေးကိုပါလီးဖြင့်ထိုးခွဲလိုက်ရသဖြင့်မာလကျေနပ်သွားသည်။ထို့နောက်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ရင်းလီးကိုအဆုံးထိထည့်ထားလိုက်သည်။သွေးစို့စို့လေးထွက်လာသဖြင့်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးပါကင်ဖွင့်ခံလိုက်ရသည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်နို့အုံကြီးများမှာဧပရယ်ထက်အနည်းငယ်ကြီးသည်။တင်းပြီးလုံးအိနေပြီးလက်ဝါးထဲမှလျှံထွက်နေသည်။

မာလကဒါမျိုးဆိုကြိုက်မှကြိုက်။ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဂျုံနယ်သလိုနယ်ရင်းလိုးတော့သည်။ ”ပြွတ် ဗြွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖောက် ဖောက်” ဆီးစပ်ချင်းထိခတ်သံတို့ကစည်းချက်ကျထွက်ပေါ်နေသည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်နုနယ်ချောမောသောမျက်နှာလှလှလေးကိုလျှာဖြင့်ရက်သည်။ ဧပရယ်ကတော့ချက်ကြီးဧ။်လိုးဆောင့်မှုအောက်တွင်ကာမအရသာများကိုအစွမ်းကုန်ခံစားနေသည်။ ထိုစဉ်တွင်ပင်ကံဆိုးမလေးထက်ကေခိုင်မှာနားကျပ်လေးတပ်၍အခန်းတံခါးဝသို့ကွက်တိရောက်ချလာတော့သည်။

ဧပရယ်နှင့်ဂျူလိုင်စိုးတို့နှစ်ယောက်ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံနေရပုံကိုတွေ့၍ကေခိုင်ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။ ”ဟဲဟဲ အနုလေးပါလား” ”ဟျောင် ချက်ကြီး မင်း၂ယောက်ကိုကိုင်လိုက် ငါအနုလေးကိုဆွဲလိုက်ဦးမယ် ဟဲဟဲ” ”ဗြွတ်” မာလကပေါက်ကွဲမတတ်တောင်နေသောလီးကြီးအားဒေါ်ဂျူလိုင်စိုးဧ။်အဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့်ဒေါ်ဂျူလိုင်စိုး ဧ။်အဖုတ်လေးမှာပွစိပွစိနှင့်ဟစိစိလေးဖြစ်နေသည်။အတွင်းသားလေးတွေကရဲနေသည်။ ”ချစ်လေး ဟဲဟဲ အင်္ကျီချွတ်ထားလိုက်လေ လိုးရအောင်” ထက်ကေခိုင်မှာရုတ်တရက်ဆွံ့အနေမိသည်။

အမနှစ်ယောက်လုံးပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးခံနေရတာလေ။ မာလဧ။်လက်ကြီးကထက်ကေခိုင်ဧ။်နို့တွေကိုနယ်နေသည်။ ထက်ကေခိုင်မှာနဂိုကြောက်တတ်သူလေးမို့ဘာမှမပြောရဲ။ ကေခိုင်မှာဧပရယ်နှင့်ရုပ်အတော်တူသည်။ချောလည်းအလွန်ချောသည်။နူးညံ့သိမ်မွေ့ယဉ်ကျေးသည်။အသက်၁၈နှစ်ဖြစ်သည်။ မာလဒီကောင်မလေးကိုတော့မယားအဖြစ်တစ်ဦးတည်းအပိုင်သိမ်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ”ဟျောင်ချက်ကြီး ငါမည်းကြီးကိုဖုန်းဆက်ခေါ်ထားတယ် မင်းတို့၂ယောက်ဒီ၂ယောက်ကိုလိုးထားလိုက် ငါအပြင်သွားဦးမယ်” ချက်ကြီးကတော့ချောမောတောင့်တင်းလွန်းသောအမျိုးသမီး၂ယောက်ကိုစိတ်ကြိုက်လိုးရတော့မည်ဖြစ်၍အလွန်ပျော်နေသည်။

မာလကကြောက်ရွံ့နေသောထက်ကေခိုင်ဧ။့်လက်နုနုလေးကိုဆွဲ၍ကားထဲထိုင်ခိုင်းသည်။ ”ဟင့် ဟင့် ဦး သမီးကိုဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲဟင်” ထက်ကေခိုင်ခမျာကြောက်လွန်း၍တုန်နေသည်။ မာလဘာမှမပြော။ထက်ကေခိုင်ဧ။်စလွန်းကားအနီလေးကိုမြို့ပြင်ရှိဧပရယ့်ထံမှယူထားသောငွေဖြင့်ဆောက်ထားသည့်တိုက်လေး ထဲသို့ခေါ်သွားသည်။တိုက်လေးမှာလမ်းမနှင့်အလွန်ဝေးသည့်အပြင်ဘေးပတ်လည်တွင်လည်းမြက်ရိုင်းတောများသာရှိသည်။ ထက်ကေခိုင်ဧ။့်လက်နုနုလေးကိုဆွဲ၍အခန်းထဲခေါ်သွားပြီးတံခါးပိတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက်အရုပ်လေးကဲ့သို့ငေးကြည့်နေသေထက်ကေခိုင်အားအဝတ်များစချွတ်တော့သည်။ ထက်ကေခိုင်မှာကြောက်ကြောက်နှင့်ရုန်းရှာသော်လည်းကလေးလေးကဲ့သို့ဖြစ်နေရာမာလကဖီးခံ၍ချွတ်သည်။ ထက်ကေခိုင်ဧ။်ခါးသားချောချောမွတ်မွတ်လေးကိုလက်ကြမ်းကြီးဖြင့်ကိုင်ဖက်ထားရင်းဗီဇအတိုင်းလီးကိုကေခိုင့်ဖင်တွင်ဖိ၍ဖီးခံသည်။ ထက်ကေခိုင်ဧ။်ဖင်လေးမှာအမများလောက်မကြီးသေးသော်လည်းလုံးဝန်းလှပလွန်းပြီးအိစက်နေရာမာလအကြိုက်ဖြစ်သည်။ မာလကတဟင့်ဟင့်ငိုနေသောထက်ကေခိုင်နောက်မှနေ၍မို့ဖောင်းနေသောနို့အုံလေးကိုဇိကနဲညှစ်လိုက်သည်။

”ဟင် ရှင် ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ် လွှတ်” ”ဟားဟား ချစ်လေးရာ မင်းအမကိုလိုးတာမြင်ကတည်းကချစ်ဆာနေမှာကိုယ်သိပါတယ် မရုန်းစမ်းပါနဲ့ ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမှာပါ” ”ဟင့် ရှင် လွှတ် ရှင်နော် အင့်” မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ကိုင်ထားပြီး ခုတင်ရှိရာသို့ဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။”ကောင်မ ကုန်းစမ်းခုတင်ပေါ်ကို ဖြန်း” ”အင့်ဟင့်” မာလကထက်ကေခိုင်အားခုတင်စောင်းတွင် ဖိ၍ကုန်းခိုင်းထားပြီးနောက်မှလီးဖြင့်ဖိထောက်ထားသည်။မာလဧ။်ပုဆိုးကျွတ်သွားသဖြင့်မည်းနက်တောင်မတ်နေသောလီးတံကြီး မှာထက်ကေခိုင်ဧ။်ဖင်သားအိအိနှစ်လုံးကြားအမြှောင်းလိုက်ဖိဝင်သွားတော့သည်။

ထက်ကေခိုင်မှာအတင်းရုန်းကန်နေသဖြင့်မာလဧ။် လီးကြီးအားဖင်ဖြင့်ဖိပွတ်ပေးသလိုဖြစ်နေသည်။”ရှိးးးအားးးကောင်မ ဖင်တွေကတင်းအိနေတာပဲ မင်းကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးရမယ်” ထက်ကေခိုင်မှာအတင်းရုန်းကန်နေသော်လည်းမာလကလက်ပြန်ချုပ်ထားပြီးထက်ကေခိုင်ဧ။်အင်္ကျီအားဆွဲချွတ်သည်။ ထက်ကေခိုင်မှာအတင်းရုန်းကန်နေသဖြင့်ချွတ်၍မရ။”ဗြိ ဗြိ ဟင့် အင့်” မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်အင်္ကျီအားကျောဖက်မှဆွဲလိုက်ရာ ပြဲသွားပြီးတင်းယင်းနေသောဘော်လီလေးပေါ်လာသည်။ထက်ကေခိုင်ဧ။်ကျောပြင်လေးမှာတင်းယင်းဖြူနုနေပြီးဘော်လီမှာလည်း အပျော့စားဖြစ်ရာအသားတွင်ကပ်နေသည်။

”ကောင်မ ကောင်းအောင်လိုးပေးမှာ အေးအေးဆေးဆေးခံရင်နှစ်ယောက်လုံးကောင်းမယ်’ ”ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ လွှတ်ပါ သမီးမှာချစ်သူရှိပါတယ် ဟင့်” ”ဖြန်းဖြန်း ကောင်မ အင်္ကျီချွတ်မယ်ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဖြန်း ဗြိ” မာလကထက်ကေခိုင်အားအင်္ကျီချွတ်လိုက်သည်။ထက်ကေခိုင်ဧ။်ကိုယ်လုံးလေးမှာဖြူဝင်းအိစက်နေသည်။”ရှိးးးနို့တွေကအိနေတာပဲ အားးရှိးးး” မာလကအပေါ်ပိုင်းတွင်ဘော်လီလေးသာကျန်တော့သောထက်ကေခိုင်ဧ။်နို့နှစ်အုံကိုဘော်လီပေါ်မှညှစ်ပေးသည်။ ထက်ကေခိုင်ဧ။်နို့နှစ်လုံးမှာကျွဲကောသီးအသေးတစ်ခြမ်းခန့်ရှိရာမာလလက်တစ်ဖဝါးစာကျော်သည်။

မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်တင်းအိ ဖြူဝင်းလှသောအပျိုနို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ပေးသည်။”အ အ လွှတ်ပါ ဟင့် ကယ်ကြပါဦးရှင် ဒီမှာ ဖြန်းဖောင်း အင့် ဟင့် ဟင့်” မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်လည်ကုပ်သားနုနုလေးကိုရိုက်ချလိုက်ပြီးစကတ်ချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ”ဒီလောက်အော်ချင်တဲ့ကောင်မ အော်အောင်ကိုလိုးပေးမယ်” မာလဧ။်လီးမည်းကြီးမှာထက်ကေခိုင်ဧ။်တင်စိုင်အိအိနှစ်လုံးကြားတွင်ပင်တီအဖြူရောင်အပါးလေးသာ ခံပြီးဖိဝင်နေရာမာလမှာအလွန်အရသာတွေ့နေသည်။မာလကထက်ကေခိုင်အားလက်ပြန်ချုပ်ထားပြီးပင်တီဆွဲချွတ်သည်။

ထက်ကေ ခိုင်ဧ။်လုံးဝန်းသောပေါင်တံနှစ်ချောင်းမှာမာလဧ။်ကိုယ်လုံးကြီးတိုးဝင်နေသဖြင့်ကားကားလေးဖြစ်နေသည်။မာလကသူဧ။်မည်းနက်ရှည် လျားသောလီးတံကြီးအားထက်ကေခိုင်ဧ၊်အပျိုအဖုတ်လေးနှင့်မိတ်ဆက်ပေးသည်။ထက်ကေခိုင်ဧ။်ရင်ညွှန့်လေးကိုလည်းအတင်းဆုပ် နယ်သည်။”ပြွတ် ပြွတ် ရှိးးး အိုးးး ကုပ်သားလေးတွေကနုလိုက်တာ ရှိးးး” ထက်ကေခိုင်မှာအတင်းရုန်းကန်နေသဖြင့်မာလလွယ်လွယ် နှင့်ပင်တီချွတ်မရဖြစ်နေသည်။မာလစိတ်မရှည်တော့။ ”ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းကောင်မ ဖြောင်း ဖြောင်း အင့် ဟင့် ဟင့်” မာလကထက်ကေခိုင် ဧ။်လည်ကုပ်လေးအားနှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ချလိုက်သည်။

ထို့နောက်ထက်ကေခိုင်ဧ။်ပင်တီလေးကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်တော့သည်။ ဖြူနုနေပြီးပန်းနုရောင်သန်းနေသောအပျိုအဖုတ်လေးပေါ်လာသည်။အတွင်းသားလေးများကနီရီနေသည်။တင်သားနှစ်လုံးမှာလည်း တင်းယင်းလုံးဝန်းနေသည်။”ဟင်း ဟင်း မရုန်းပါနဲ့တော့ကောင်မရာ မင်းရုန်းလည်းအပိုပဲ ဟားဟား” မာလကပြောပြောဆိုဆို ထက်ကေခိုင်ဧ။်ခါးနွဲ့လေးအားမလှုပ်နိုင်အောင်ကိုင်ထားပြီးလထစ်ကြီးနှင့်ထက်ကေခိုင်ဧ။်အပျိုအစိနီနီရဲရဲလေးအားဆွဲပွတ်ပေးလိုက် သည်။

” အ အ ဟင့် မ မလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်ဟင့် ကျွန်မမှာချစ်သူရှိပါတယ် ဟင့်” ”အေး မင်းချစ်သူကိုမေ့ထားလိုက် အခုငါမင်းကို လိုးမှာ ငါကမင်းယောက်ျားပဲ” မာလအချိန်မဆိုင်းတော့။လထစ်ကြီးအားအပျိုအဖုတ်လေးထဲသို့တစ်ထစ်ချင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထက်ကေခိုင်မှာနာကျင်လွန်းသဖြင့်ကျောပြင်လေးကော့တက်လာသည်။”ဗြွတ် ဗြစ် အင့် အ အ” မာလကလထစ်ကြီးအားတစ်ထစ်ချင်း ဆောင့်ထည့်သည်။”ကောင်မ လီးလို့ရုန်းနေသေးတာလား ရော့ကွာ ရော့ ဗြစ် ဖွတ် ဗြစ် ဟင့် ဟင့်” မာလဧ။်လီးတံကြီးမှာထက်ကေခိုင် ဧ။်အပျိုမှေးလေးကိုထိုးခွဲပြီး၄ပုံ၃ပုံခန့်ဝင်သွားသည်။

ထက်ကေခိုင်ကားအတင်းရုန်းကန်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ထက်ကေခိုင်ဧ။်အပျိုစင်အရည်များသွေးစများနှင့်ရော၍မာလလီးတွင်ပေလာသည်။ ”ရှိးးးအားးး နို့တွေကအိနေတာပဲ ရှိးးးး” ”ဗြွတ် ဖွတ် ဗြစ် အင့် ဟင့်” မာလဧ။်လီးတံကြီးမှာထက်ကေခိုင်ဧ။်အပျိုအဖုတ်လေးထဲသို့အဆုံး ထိဝင်သွားတော့သည်။မာလဧ။်ပေါင်ခြံမှာထက်ကေခိုင်ဧ။်လုံးဝန်းတင်းယင်းအိစက်သောတင်သားနှစ်လုံးနှင့်ဖိကပ်မိနေသည်။ မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုတစ်ခုချင်းဖြုတ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက်စိတ်ပြောင်းသွားဟန်ဖြင့်ဘော်လီချိတ်များကို ပြန်တပ်လိုက်သည်။

မာလကထက်ကေခိုင်ဧ။်ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းကိုကိုင်၍သွင်းလျက်ပင်မြင်းစီးတမ်းကစားမည်ဟုဆိုကာခြံတစ် ပတ်ပတ်သည်။ထက်ကေခိုင်မှာကူလီကြီးတစ်ယောက်ဧ။်လီးသွင်း၍လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်မှုကိုခံနေရသည်။မာလကထက်ကေခိုင်အား အိမ်အပြင်ဘက်တွင်ပင်အားရပါးရလိုးတော့သည်။ထက်ကေခိုင်ဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ဖြုတ်သည်။ထို့နောက်ထက်ကေ ခိုင်အားဘော်လီချွတ်၍နို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ကိုင်ကာအားရပါးရလိုးတော့သည်။ ”ဗြစ် ဖွတ် ဗြွတ် ဖောက်ဖောက်ဖောက် ရှိးးးအူးးးးကောင်းလိုက်တာ ရှိးးးး” ထက်ကေခိုင်မှာအမအိမ်လာလည်မိခဲ့ရာမှအချောင်အလိုးခံနေရသည်။

မာလကထက်ကေခိုင်အားလိုးရင်းတန်းလန်းရာဘာခြံထဲသို့ခေါ်သွားသည်။ ”ရှိးးးဟင်းဟင်း မင်းကိုငါကလေးမွေးအောင်လုပ်ပေးမယ် ရှိးးးအားးးကောင်းလိုက်တာ” ထက်ကေခိုင်ဧ။်ချောမွတ်နူးညံ့သောအသားစိုင်များကိုကိုင်ရင်းလိုးသည်။ ထက်ကေခိုင်မှာလည်းမရုန်းနိုင်ရှာတော့။မာလဧ။်ဆောင့်ချက်များတွင်ကာမအရသာများကိုခံစားနေရသည်။ ”ဟင်းဟင်း မင်းငါလိုးတိုင်းခံရမယ် ဟင်းဟင်း မဟုတ်လို့ကတော့အဖုတ်ကိုဓားနဲ့ဖြဲပြီးသတ်ပစ်မယ် ကြားလားကောင်မ” ”ဗြွတ် ဗြွတ် ဖောက် အင့် ဟင့် ဖောက် ဖောက် ရှင် ဟင့် ရှင် ကျွန်မကို ဖောက်ဖတ်ဖတ် ဖျက်ဆီးရုံနဲ့ အားမရသေးဘူးလား ဟင့် ဟင့်”

”စောက်စကားမရှည်နဲ့ ငါလိုးတိုင်းမခံဘူးဆိုရင်ခုလိုးတာပြီးတာနဲ့မင်းစောက်ဖုတ်ကိုဓားနဲ့ဖြဲပြီးသတ်မှာ” မာလကတော့ထက်ကေခိုင်အားလိုးရုံမကအပိုင်ကြံလေပြီ။ ဒီလိုဖြူဖြူချောချောမိန်းကလေးကိုလိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ရအောင်လုပ်နေပြီ။ မိနစ်၂၀ခန့်ကြာသောအခါ မာလအသွင်းအထုတ်အလွန်မြန်လာသည်။ ”အ အ ရှိးးး မိန်းမရေ ကိုယ်ပြီးတော့မယ် အ ရှိးးးး ထွက်ပြီထွက်ပြီ” မာလကထက်ကေခိုင်အားရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ထား၍လရည်များကိုထက်ကေခိုင်ဧ။်သားအိမ်ထဲသို့ဦးဦးဖျားဖျားကပန်းထုတ်လိုက်တော့ သည်။

ထက်ကေခိုင်မှာလည်းမာလဧ။်လီးတံကြီးကိုလရည်တစ်စက်မှမကျန်အောင်ပန်းလေးထဲမှရစ်ပတ်စုပ်ယူရင်းကာမအထွတ်အထိပ် ကိုရောက်ရှိသွားတော့သည်။ ”ဟင်းဟင်း ညနေကျရင် ငါမင်းကိုဖုန်းဆက်လိုက်မယ် ဟင်းဟင်း ဘာညာကြံမယ်တော့မစဉ်းစားနဲ့ ငါ့မှာဓားအမြဲပါတယ်” ထက်ကေခိုင်မတတ်နိုင်တော့။ထိုနေ့ကလည်းတစ်နေ့လုံးမာလလုပ်သမျှခံရသည်။ မာလကဖင်ရောအဖုတ်ရောအကြိမ်ကြိမ်လိုးပေးသည်။ ဧပရယ်တို့လက်ထပ်ပြီးသည်မှာ၁နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့၍သမီးလေးတစ်ယောက်ပင်မွေးပြီးနေပြီ။

ချက်ကြီးနှင့်သောင်းစိန်တို့လည်းရန်ပွဲတွင်လူသတ်ခဲ့သဖြင့်ထောင်၁၀နှစ်စီကျနေကြပြီ။ထို့ပြင်ဧပရယ်ကိုယ်ဝန်စဆောင်ကတည်းကပင် ဧပရယ့်အမေဒေါ်ခင်သစ်ကသမီးကိုပြုစုရန်အတူလာနေသဖြင့်မာလလည်းဧပရယ့်အနားကပ်ခွင့်မရ။ ဂျူလိုင်စိုးလည်းစလုံးသို့ထွက်သွားသည်မှာကြာပြီ။ခက်သည်ကထက်ကေခိုင်မှာလည်းရန်ကုန်ရှိဦးလေးအိမ်သို့ပြောင်း၍ကျောင်းတက် နေသဖြင့်မာလလုံးဝငတ်နေသည်မှာ၁နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ဒေါ်ခင်သစ်ကလည်းဧပရယ်နှင့်ကလေးအနားမှမခွာ။

ဒေါ်ခင်သစ်မှာဧပရယ်တို့အိမ်တွင်ခြံရှင်းရန်နှင့်အခြားအလုပ်များခိုင်းရန်အတော်အတန်စိတ်ချရသည်ဟုထင်သည့်ညိုကြီးကိုခေါ်ထား သည်။မာလကတော့ဧပရယ့်အိမ်နားသို့ကပ်ခွင့်မရသည်ပင်၆လခန့်ရှိနေပြီ။တစ်ခါတစ်ခါအခြေအနေလာကြည့်သော်လည်းဘွားတော် ရှိနေသေးသမျှကာလပတ်လုံးစိတ်ရှည်ရှည်ထား၍စောင့်ရမည်ဟုမာလအားတင်းထားသည်။ ”ဟဲ့ညိုကြီး ဒီမှာဧည့်ခန်းထဲကနင့် ပြင်လက်စအဲကွန်းကြီးလာပြင်ဦး” ”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ လာပါပြီ အန်တီလေး” ဒေါ်ခင်သစ်ကပြောပြောဆိုဆိုအပေါ်တက်သွားသည်။

ကောင်းကျော်လည်းအလုပ်သွားသဖြင့်ဧည့်ခန်းထဲတွင်ဧပရယ်တစ်ယောက် တည်းသာသမီးလေးကိုနို့တိုက်နေသည်။ဧပရယ်မှာကလေးအမေဖြစ်လာသော်လည်းအဝတ်အစားများကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် သာဝတ်သည်။သမီးလေးမွေးပြီးသော်လည်းဧပရယ်မှာကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်ကပင်ခန္ဓာကိုယ်ကိုဒေါ်ခင်သစ်ကဂရုစိုက်ပေးသဖြင့်မပျက်စီး ပဲပြည့်ပြည့်တင်းတင်းဖြင့်ပို၍လှလာသယောင်ရှိသည်။ခါးကျဉ်လေးမှာလည်းကလေးမွေးပြီးစကလေးအမေဟုထင်ရက်စရာမရှိ။

ဧပရယ်မှာနို့တိုက်ရလွယ်အောင်ကိုပင်ဘရာစီယာမဝတ်။ချိတ်၅ခုပါသောအဖြူရောင်ဇာဘော်လီလေးအားအပေါ်ဆုံး၂ချိတ်ဖြုတ်ဝတ် ထားသည်။နဂိုကပင်လှသူဖြစ်ရာဧပရယ့်တင်သားများမှာပို၍တင်းအိလာပြီးတစ်လုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်လာသည့်အပြင်သားကောင်းမိခင် ပီသစွာပင်နို့အုံတွေကနို့ရည်တွေဖြင့်လုံးတင်းနေသည်။အခြားအမျိုးသမီးများလိုပျော့တွဲကျခြင်းမရှိ။ ဧပရယ်မှာကလေးမျက်နှာကိုကြည့်ရင်းကလေးနှင့်မြှူ၍နို့တိုက်နေသဖြင့်ညိုကြီးကိုသတိမထားမိ။ ညိုကြီးဧ။်စိတ်ထဲတွင်တော့ဒီကောင်မလေးကိုလှိမ့်နေအောင်လိုးပစ်ချင်နေသည်။

ကလေးမျက်နှာနှင့်ကွယ်နေသဖြင့်ဧပရယ့်နို့သီးခေါင်း ကိုမမြင်ရသော်လည်းဘယ်ဖက်နို့အုံသားဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးကိုတစ်ခြမ်းလုံးနီးပါးမြင်နေရသည်။ညိုကြီးဧ။်ပုဆိုးအောက်ကကောင်က တောင်မတ်နေပြီ။ညိုကြီးဒီထက်ပိုမြင်ချင်သေးသဖြင့်အရဲစွန့်၍ဧပရယ့်နားသို့ထသွားလိုက်သည်။ ကလေးကနို့ဝပြီဖြစ်၍စို့တစ်ချက်မစို့တစ်ချက်နှင့်ဆော့နေသည်။ဧပရယ့်အနီးသို့ရောက်လျှင်ညိုကြီးအလွန်တွေ့ချင်ခဲ့သည့်နို့သီးခေါင်း ပန်းဆီရောင်လေးကိုထင်ထင်ရှားရှားတွေ့နေရပြီ။ ”ဟဲဟဲ ကလေးကအမေတူလေးပဲ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ ကြီးလာရင်တော့သူ့အမေလိုချောတော့မှာပဲ”

”ဟင်းဟင်း ကိုညိုကြီးကလည်းမြှောက်နေပြန်ပြီ” ညိုကြီးစကားရောဖောရောဖြင့်ကလေးပါးလေးကိုကိုင်ကာပွတ်ကာဖြင့်ဧပရယ့်နို့အုံသားဖြူဖြူဝင်းဝင်းများကိုအငမ်းမရကြည့်နေမိသည်။ ဧပရယ်ကအပြင်မှပြန်ရောက်စဖြစ်၍အပြာရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးအားနှိပ်သီးများတစ်ဝက်ခန့်ဖြုတ်ထားသဖြင့်ဘော်လီရင်ပုံခွက်နှစ် ဖက်လုံးကိုအထင်းသားမြင်နေရသည်။ထို့ပြင်ဘယ်ဖက်ဘော်လီရင်ပုံခွက်ကိုလှပ်ထားသဖြင့်ဖြူဝင်းတင်းအိနေသောနို့အုံသားတစ်လုံး ကိုအနီးကပ်မြင်နေရသည်။ဧပရယ်မှာအိမ်တွင်ဖြစ်၍ညိုကြီးကိုသတိမထားမိပဲလွတ်လွတ်လပ်လပ်နို့တိုက်နေပုံရသည်။

ညိုကြီးကလည်းရသည့်အခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံ။ကလေးကိုချော့မြှူသလိုနှင့်ဧပရယ့်ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်သည်။ဧပရယ့်ကိုယ်နံ့ သင်းသင်းလေးကညိုကြီးကိုသာယာစေသည်။သြော်….အလှဘုရင်မလေးဧ။်ရင်ခွင်နားတောင်သီခွင့်ရခဲ့ပြီပဲ။ ကလေးကတခစ်ခစ်ရယ်လျှင်ဧပရယ်ဘာကိုမှသတိမထားမိတော့။ ”ကလေးလေးရေ ပူတူတူးလေးရေ ဒီမှာဦးကိုကြည့်ပါဦး” ညိုကြီးကကလေးပါးကိုဧပရယ်ပွေ့ထားသည့်လက်ကြားမှလျှို၍ကိုင်ကာမြှူနေရာညိုကြီးဧ။်လက်ခုံမှာဧပရယ့်နို့အုံသားအိအိလေးနှင့် ဖိကပ်မိနေသည့်အပြင်နို့သီးခေါင်းလေးနှင့်ပါထိမိနေသည်။

အတန်ကြာမှဧပရယ်သတိထားမိပြီးဘော်လီရင်ပုံခွက်အားဆွဲဖုံးကာ အင်္ကျီနှိပ်သီးများအားပြန်တပ်လိုက်သည်။ညိုကြီးကတော့ဧပရယ်သတိမထားမိစေရန်ကလေးကိုဆက်လက်ချော့မြှူနေသည်။ ”သမီးရေ မေမေခဏအိပ်လိုက်ဦးမယ်နော် ခဏနေမောင်ကောင်းကျော်လာတော့မှဒေါက်တာသိန်းထွန်းဆီသွားရမယ်” ”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့အမေ” ”ကိုညိုကြီး သမီးကိုဟိုနားကပုခက်လေးယူပေးဦး ဟုတ် ဟုတ်တယ် ကျေးဇူးပဲ” ဧပရယ်မှာကလေးကိုပုခက်လွှဲ၍တေးဆိုသိပ်နေသဖြင့်ကုန်းနေသည်။ လုံးတင်းလှပလွန်းသောတင်သားကြီးနှစ်လုံးမှာအပြာရောင်ပွင့်ရိုက်ထဘီပါးလေးအောက်မှကော့ထွက်နေသည်။

ခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းအင်္ကျီနှင့်ထဘီကြားမှလက်၃လုံးစာခန့်ပေါ်နေရာညိုကြီးမနေနိုင်တော့။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟုညိုကြီးစိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပြီးကုန်းနေသောဧပရယ့်နောက်မှနေ၍ဖင်ကြားသို့လီးဖြင့်ထောက်၍နို့အုံတင်းတင်းနှစ်အုံ ကိုမိမိရရကိုင်ပစ်လိုက်သည်။ ”အို ရှင် ရှင် ကိုညိုကြီး မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ ဖယ် လက်ဖယ် ကျွန်မအော်လိုက်မှာနော်” ”ဟဲဟဲ အော်ရဲရင်အော်ကြည့်လေ မင်းကလေးကိုသတ်ပစ်မှာပေါ့ ငါကတစ်ခါပဲလုပ်မှာပါ ဟဲဟဲ” ကလေးဆိုသောစကားကြောင့်ဧပရယ်လန့်သွားသည်။သမီးလေးကိုတော့အထိမခံနိုင်။

”ရှင် မ မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းပါဘူး ကျွန်မမှာယောက်ျားရှိတယ်လေ အို လွှတ်ပါ ဖယ် အမေနိုးလာလိမ့်မယ်” ”ဟဲဟဲ မဟုတ်လည်းမင်းကအလိုးခံဖူးပြီးပြီပဲ ငါတစ်ခါလောက်လိုးလိုက်လို့ဘာမှမထူးသွားပါဘူး” ဧပရယ်ဘယ်လိုပြောပြောမရ။ညိုကြီးကသူတစ်ချိန်လုံးကြိတ်ကြွေခဲ့ရသောအလှဘုရင်မလေးကိုလက်လွှတ်မခံတော့။ ”ဟီးးဟီးးး မင်းနို့တွေကအိနေတာပဲနော် ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ ရှိးးး မင်းယောက်ျားတော့ပွတာပဲ ဟီးးးးး” ဧပရယ်အသံတိတ်ကြိတ်၍ရုန်းသော်လည်းမလွတ်နိုင်။ညိုကြီးကဧပရယ့်နို့တွေကိုတအားညှစ်ထားသဖြင့်နို့ရည်လေးများပင်စီးထွက် လာပြီ။

”ဟင့် ဟင့် ကိုညိုကြီးရယ် သမီးတောင်းပန်ပါတယ် ချမ်းသာပေးပါရှင် ဟင့် ဟင့်” ဧပရယ်ရုန်းအားမရှိတော့။အတွင်းခံဘော်လီထဲသို့ညိုကြီးဧ။်လက်ကြမ်းကြီးကတိုးဝင်လာကာဧပရယ့်ရင်အုံနုနုတွေကိုစိတ်တိုင်းကျ နယ်နေပြီ။ညိုကြီးကဧပရယ်အားအနီးရှိစားပွဲပေါ်တွင်ပင်ကုန်းခိုင်းထားလိုက်ပြီးထဘီကိုလှန်တင်လိုက်သည်။ အေးခနဲဖြစ်သွားသောခံစားမှုကြောင့်ပင်တီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီမှန်းဧပရယ်သိလိုက်သည်။ ညိုကြီးရှေ့တွင်ဖင်အပြောင်သားဖြင့်ကုန်းနေရသဖြင့်ဧပရယ်မျက်နှာမထားတတ်အောင်ဖြစ်နေသည်။

ညိုကြီးကလည်းဧပရယ့်အဖုတ်ထလီးကိုချက်ချင်းမထည့်သေးပဲဧပရယ့်မိန်းမကိုယ်တစ်လျှောက်လီးဖြင့်ပွတ်ဆွဲနေသည်။ ညိုကြီးမိမိကံကြမ္မာကိုပင်မယုံနိုင်။မိမိစိတ်မှန်းဖြင့်သာကာမဆက်ဆံခဲ့ရသောမိန်းမချောလေးအားလက်တွေ့လိုးရတော့မည်။ ထို့ပြင်ဧပရယ်အားကိုင်ရမည်မှာဤမျှလွယ်မည်ဟုမထင်ထားခဲ့။ ညိုကြီးကဧပရယ့်အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲသို့သူဧ။်လီးတံကြီးအားတဖြည်းဖြည်းထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”ဗြွတ် ဖွတ် ဘွတ် အင့် အမေ့ ကိုညိုကြီး ဖြေးဖြေး”ဧပရယ်မျက်ရည်စမ်းစမ်းနှင့်ရုန်းကြည့်သေးသော်လည်းအရာမထင်သဖြင့် တစ်ခါပါပဲလေဟုတွေးကာညိုကြီးစိတ်တိုင်းကျလိုက်လိုက်လျောလျောလေးနေပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ဧပရယ့်အဖုတ်လေးမှာအပျိုမဟုတ်သော်လည်းညိုကြီးဧ။်လီးတံကြီးကအရည်တွေစိုရွှဲလျှက်ဝင်သွားသဖြင့်ကာမအရသာများက ကောင်းလွန်းနေသည်။ဧပရယ့်ပန်းဆီရောင်အဖုတ်လေးထဲသို့သူ့လီးမည်းကြီးဝင်နေပုံကိုမယုံနိုင်ဟန်ဖြင့်ညိုကြီးကြည့်နေမိသည်။ ”ဗြွတ် အင့် ဟင့် ခါးကိုကော့ပေးထားစမ်း ကောင်မ ငါ့လီးကရှည်တယ် အဆုံးဝင်သွားရင်မင်းဆွေမျိုးမေ့သွားမယ် ဟားဟားး” ”တိုး တိုးတိုးပြောပါ အကိုရယ် အမေနိုးသွားလိမ့်မယ်” ဧပရယ့်အဖုတ်လေးကကလေးမွေးဖူးသည်ဟုပင်မထင်ရ။စီးကျပ်နေသည်။ညိုကြီးလီးကြီးသောကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။

ညိုကြီးဧပရယ့်အဖုတ်လေးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ဖြဲထားကာလီးကိုစိမ်ထည့်၍ညှောင့်လိုးပေးနေသည်။ လီးကိုအရင်းမှမွှေ့ပေးသည့်နည်းဖြစ်ရာမိန်းကလေးအတွက်လည်းအထူးအရသာတွေ့စေသောနည်းဖြစ်သည်။ ”ဟင်း ဟင်း မေ့နေလိုက်တာ မင်းကိုအင်္ကျီတောင်မချွတ်ရသေးဘူး ချွတ်စမ်း မင်းနို့တွေကိုကြည့်ချင်တယ်” ”အကိုရယ် ဧပရယ့်ကိုလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်နေရတာမကျေနပ်သေးဘူးလား ကိုကောင်းကျော်ပြန်လာရင်တွေ့သွားလိမ့်မယ်” ညိုကြီးကတော့ဧပရယ်ပြောနေစဉ်ပင်ဧပရယ့်အင်္ကျီလေးအားချွတ်ပြီးနေပြီ။ဧပရယ်အထွန့်မတက်ချင်သဖြင့်အင်္ကျီချွတ်ရန်လက်မြှောက် ပေးလိုက်သည်။

ဧပရယ့်အောက်ခံဘော်လီကတင်းယင်းနေသော်လည်းအပေါ်ဆုံးချိတ်၂ခုပြုတ်နေသည်။ နို့အုံဝင်းဝင်းအိအိများကနို့ရည်များဖြင့်ပြည့်တင်းနေသည်။ညိုကြီးဧပရယ့်ကိုစိတ်လွတ်လက်လွတ်ခံစားရန်အခန်းထဲသို့သွင်းရက်သား ခေါ်သွားလိုက်သည်။ထို့နောက်မှန်တင်ခုံရှေ့တွင်လက်ထောက်ခိုင်းထားပြီးတစ်ချက်ချင်းဇိမ်ယူလိုးတော့သည်။ ”ဖွတ် ဖြွတ် ဗြွတ် ဖောက် ဖောက် ဗြွတ် ဖြွတ် ဗြွိ ဇိ အ အားး ဟင့် အမေနိုးသွားမယ် အသံတွေအကျယ်ကြီးပဲ” ဧပရယ့်နို့ညှာလေးကဘော်လီပေါ်မှပေါ်နေသည်ကိုမှန်ထဲတွင်မြင်နေရသည်။ညိုကြီးကတစ်ချက်ခြင်းလိုးရင်းဧပရယ့်ဘော်လီကြိုးနှစ် ချောင်းကိုလက်မောင်းသားအိအိပေါ်သို့သပ်ချလိုက်သည်။

ထို့နောက်ဘော်လီချိတ်များကိုကျကျနနဖြုတ်သည်။ ”ရှိးးးဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖတ် ဗြွတ် ဖတ် ကျောပြင်လေးကဝင်းအိနေတာပဲ ရှိးးး ပြွတ် ပြွတ်” ညိုကြီးကကျန်သေးသည့်ဧပရယ့်ဘော်လီချိတ်များကိုကုန်အောင်ဖြုတ်၍ဘော်လီချွတ်လိုက်သည်။ လားးးလားးး လှလိုက်တဲ့ဧပရယ် ယောက်ျားရပြီးတာတောင်အလှကတက်တုန်း။ ညိုကြီးဧပရယ့်နို့ဖြူဖြူကြီးတွေကိုကိုင်ပြီ။ဧပရယ့်နို့အုံတွေကိုလက်ကြမ်းကြီးဖြင့်နယ်ခံရသဖြင့်ဧပရယ်ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်။ ဧပရယ့်ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုဆွဲ၍ဝတ်လစ်စားလစ်လိုးနေရသဖြင့်ညိုကြီးကိုယ့်ကံကိုမယုံနိုင်။

”ဗြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖတ် ဖတ် ရှိးးးး ကောင်းလိုက်တာ အိုးလေးတွေကလည်းလုံးတင်းပြီးကားနေတာပဲ ရှိးးးး” ရှေ့မှမှန်တင်ခုံရှိမှန်ထဲတွင်လက်ထောက်ကုန်းနေရသောဧပရယ့်ကိုယ်လုံးဖြူဖြူနုနုလေးအားညိုကြီးကနောက်မှနို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍ ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေပုံကဇာတ်ကားတစ်ကားလိုပေါ်နေသည်။ညိုကြီးဧ။်လက်ကြမ်းကြီးတွေကဧပရယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုနောက် မှရစ်ပတ်ထားပြီးလီးတံကြီးကလည်းဧပရယ့်ပန်းလေးထဲထိုးဝင်လိုက်၊ထွက်သွားလိုက်ဖြစ်နေရာဧပရယ်မိမိဧ။်နို့ဖြူဖြူတင်းတင်း နှစ်လုံးကိုကိုင်ထားသည့်ညိုကြီးဧ။်လက်ကြမ်းကြီးအပေါ်မှထပ်ကိုင်ထားမိသည်။

ညိုကြီးကတော့သူစိတ်မှန်းဖြင့်အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ရသည့်အလုပ်ရှင်ဧ။်သမီးချောလေးကိုမညှာမတာလိုးတော့သည်။ ”ဖောက် ဖောက် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ရှိးးးးးအားးး ဖောက် ဗြွတ် ဗြွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်” လီးဝင်ထွက်သံ၊ဧပရယ့်ဖင်သားနှစ်လုံးနှင့်ညိုကြီးဧ။်ဆီးစပ်ရိုက်မိသံတို့ကတဖွတ်ဖွတ်တဖတ်ဖတ်ဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေသည်။ ညိုကြီးကလိုးနေရာမှဧပရယ့်လည်ကုပ်သားဝင်းဝင်းနုနုလေးများကိုစုပ်ရက်သည်။ညိုကြီးသူဧ။်အလုပ်ရှင်သမီးအချောအလှလေးကို ဒီတစ်သက်လိုးခွင့်ရှိလိမ့်မည်ဟုမထင်ခဲ့။ယခုတော့မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးနေပြီ။

ဧပရယ့်နို့တွေကိုနို့ရည်ချိုတွေထွက်လာသည်အထိ ညှစ်ထားရင်းလိုးသည်။ဧပရယ့်နို့သီးခေါင်းများကိုဆွဲလိမ်ပေးသည်။လီးကိုအဆုံးထည့်ထားပြီးဧပရယ့်ကိုယ်လေးအားနောက်သို့ လှန်ထားကာနို့တွေကိုကိုင်စို့သည်။ဧပရယ်အိမ်တွင်ခိုင်းသောညိုကြီးနှင့်ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေပုံကိုဒေါ်ခင်သစ်မြင်လျှင်ဘယ်လိုဖြစ်မယ် မသိ။ဧပရယ်ကတော့အိမ်တွင်ခိုင်းသည့်အလုပ်သမားဧ။်ပိုင်စိုးပိုင်နင်းကာမဆက်ဆံမှုကိုခံနေရသည်။ ညိုကြီးကကျွဲကောသီးတစ်ခြမ်းခန့်ရှိသည့်ဧပရယ့်နို့အုံဖြူဖြူတင်းတင်းတွေကိုညှစ်ပြီးစို့နေသဖြင့်နို့ရည်တွေထွက်ကုန်သည်။

ညိုကြီးကလွယ်လွယ်နှင့်လည်းမပြီး။ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးနေတာမိနစ်၂၀ခန့်ရှိပြီ။ကိုပြန်လာလျှင်သို့မဟုတ်အမေနိုးလာလျှင်ဘာဖြစ် မည်မသိ။သို့သော်ဧပရယ့်ထံတွင်ညိုကြီးဧ။်ကိလေသာရမက်များကိုငြင်းဆန်နိုင်သည့်ခွန်အားမရှိတော့။ ညိုကြီးဧ။်ကာမရေယာဉ်ကြောတွင်တအင်းအင်းတအီးအီးညည်းရင်းလိုက်ပါနေရသည်။ညိုကြီးလီးတစ်ချက်သွင်းလိုက်တိုင်းဧပရယ့် ကိုယ်ခန္ဓာအလယ်ပိုင်းတစ်ခုလုံးပြည့်တင်းသွားသလိုခံစားရပြီးညိုကြီးလီးကိုဆွဲထုတ်လျှင်အဖုတ်အတွင်းသားများကိုပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ကလီစာများပါသွားသလောက်ကာမအရသာကပြင်းထန်နေသည်။

ကြမ်းခင်းပေါ်တွင်လည်းဧပရယ့်အဖုတ်ထဲမှအရည်များဖြင့်စိုရွှဲနေပြီ။ ဧပရယ့်အဖုတ်ထဲမှအရည်များကမြင်မကောင်းအောင်ပင်စီးထွက်နေပြီးညိုကြီးဧ။်လီးသွင်းချက်တိုင်းတွင်ဘွတ်ကနဲမြည်သံကြီးနှင့်အတူ စောက်ရေတွေကထိန်းမရအောင်ဒလဟောစီးကျလာသည်။ဧပရယ့်အောက်ပိုင်းတွေလည်းစိုရွှဲကုန်ပြီ။အကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေရသဖြင့်ဒူးပင် တုန်နေပြီ။သို့သော်နူးညံ့တင်းယင်းသည့်ရင်အုံနုနုအစုံကိုကိုင်တွယ်စမ်းသပ်နေသည့်ညိုကြီးဧ။်လက်ကြမ်းကြီးထံမှရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့။

အပျိုလေးတွေထက်ပင်လှပသေးကျင်သောဧပရယ့်ခါးနုနုလေးကိုလည်းညိုကြီးဧ။်သန်မာကြမ်းတမ်းသောလက်ကြီးဖြင့်ရစ်ပတ်ခံထား ရသည်။ဧပရယ့်ခမျာညိုကြီးဧ။်လက်ထဲတွင်မရှူနိုင်မကယ်နိုင်လီးထည့်ခံနေရသည်။ဧပရယ့်အဖုတ်လေးမှာကြိမ်းစပ်လှပြီ။ နို့အုံတင်းတင်းလေးများမှာလည်းနီရဲ၍နို့ရည်တွေဖြင့်ရွှဲစိုနေပြီ။ကိုယ်အောက်ပိုင်းကလည်းအရည်များဖြင့်ရွှဲနေသည့်အပြင်ချွေးတွေ လည်းပြန်နေသဖြင့်ဧပရယ့်တကိုယ်လုံးနူးညံ့ချောမွတ်ကာပြောင်ဝင်းနေသည်။နို့အုံတွေကပိုတင်းလာသယောင်ထင်ရသည်။

”ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ အ အ ပြီးတော့မယ် ရှိးးးးး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ ရှိးးးးအားးးးးးးးးး” ဧပရယ်ရုန်းလည်းမရုန်းချင်တော့။ကို့ရင်သွေးမဟုတ်သောရင်သွေးတစ်ယောက်ကိုမွေးပြီးခဲ့ပြီ။ယခုလည်းညိုကြီးဧ။်လီးတံကြီးက ဧပရယ့်ကိုယ်ထဲအဆုံးထိဝင်နေပြီးသုက်ရည်တွေကိုသားအိမ်ထဲထိရောက်အောင်ငေါ့ကနဲငေါ့ကနဲပန်းထုတ်နေပြီ။ ”ရှိးးးအားးးလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ ကိုယ်လိုးပေးတာကောင်းလားချစ်လေး ဟဲဟဲ” ဧပရယ်စိတ်ညစ်မိသည်။ယောက်ျားတိုင်းသူများမယားကိုစော်ကားပြီးလျှင်ဒီလိုပဲလုပ်တတ်သလားဟုတွေးနေမိသည်။

”ကိုညိုကြီး ရှင်ပြီးရင်ဖယ်တော့ ကိုကောင်းကျော်ပြန်လာတော့မယ် အမေလည်းနိုးတော့မယ်” ညိုကြီးကဧပရယ့်နို့အုံတင်းတင်းတွေကိုလက်သရမ်းနေရာမှအောက်သို့ငုံ့ကြည့်သည်။ထို့နောက်ဧပရယ့်အဖုတ်လေးကိုလက်ဖြင့်ဖြဲ ထားပြီးပျော့ကျနေသောလီးမဲမဲရှည်ရှည်ကြီးကိုပြွတ်ကနဲဆွဲထုတ်သည်။ဧပရယ်သူနှင့်အရှက်ကုန်သွားစေရန်တမင်အဖုတ်ကိုဖြဲ၍လီးဆွဲ ထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။”ဟဲဟဲ အရည်တွေအများကြီးထွက်တာပဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ဦး ဒီထဲမှာလည်းပြည့်နေတာပဲ” ညိုကြီးကဧပရယ့်အဖုတ်လေးထဲသို့လက်ညှိုုးဖြင့်ကော်လိုက်သည်။

”ရှင်မညစ်ပတ်နဲ့ လာမကိုင်နဲ့ ရှင့်အလိုပြည့်သွားပြီမဟုတ်လား သွားတော့” ညိုကြီးကတော့မိန်းမချောလေးဧပရယ်ဧ။်သားအိမ်ထဲသို့သုက်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ရသည်ကိုအထူးကျေနပ်နေသည်။ ”ဟဲဟဲ ဒါဖြင့်ကိုယ်သွားမယ် နောက်နေ့တွေမှထပ်တွေ့တာပေါ့ ဟင်းဟင်း” ဧပရယ်စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့်ခေါင်းအုံးတွင်မျက်နှာအပ်၍ငိုမိသည်။သူ့ဘဝသည်ယောက်ျားများအတွက်ဒီမျှတပ်မက်စရာဖြစ်နေသည်လော။ အလုပ်တွင်လည်းအတော်ရင်းနှီးသည့်အမျိုးသားမိတ်ဆွေတွေကအစသူ့ယောက်ျားဧ။်မိတ်ဆွေတွေအပါအဝင်ယောက်ျားအားလုံး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အလှအပကိုမသိမသာဖြစ်စေသိသိသာသာဖြစ်စေကြည့်ကြသည်။

နောင်၅နှစ်ကြာသော်……….. ဖြူဖွေးချောမောလွန်းသည့်အမျိုးသမီးချောချောလေးသည်ချစ်စရာကောင်းလှသောသမီးလေးတစ်ယောက်ကိုပွေ့၍လေဆိပ်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုလာရောက်စောင့်ကြိုနေသည်။ထိုအမျိုးသမီးမှာချောမောလှပ၍ကျက်သရေရှိသည်သာမက၊ထွားမို့တင်းယင်း သောရင်အစုံ၊ကားစွင့်လုံးဝန်းကောတင်းသောတင်နှစ်လုံး၊သေးသွယ်သောခါးနွဲ့လေး၊စသည်ဖြင့်ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းတင်းယင်းဖွံ့ထွားလှပ၍နေရာရှိသမျှသောယောက်ျားတို့မှာထိုကလေးအမေချောချောလေးကိုသာလှည့်လှည့်ကြည့်သွားကြလေသည်။

”ကို……..” ”ဟာ….ကိုယ့်ဇနီးလေးပါလား….ဟားဟား…သမီးလေး…လာပါဦးဖေဖေ့ဆီ” ထိုအမျိုးသမီးလေးကသန့်ပြန့်သောလူရည်သန့်တစ်ဦးအားဝမ်းသာအားရနှုတ်ဆက်ကာသမီးလေးကိုထိုးပေးလိုက်သည်။ ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ဖွယ်မိသားစုလေးသည်ကားလေးတစ်စီးထဲသို့ပျော်ရွှင်စွာဝင်ရောက်၍ထွက်သွားကြလေသည်။ ဧပရယ်ကိ့ုကိုသွားကြိုပြီး၍အဝတ်အစားများလဲရန်အိပ်ခန်းထဲသို့သမီးလေးကိုလက်ဆွဲ၍ဝင်ခဲ့သည်။ကိုကတော့ပြန်ရောက်ရောက် ချင်းပင်ကမ္ပဏီအစည်းအဝေးသွားတက်ရသည်။

ဧပရယ်အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်စဉ်မှာပင်မည်းနက်ကြမ်းတမ်းသောလက်ကြီး တစ်ဖက်ကဧပရယ့်ခါးနွဲ့လေးအားနောက်မှတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆွဲဖက်လိုက်ပြီးနောက်ထပ်လက်ကြမ်းကြီးတစ်ဖက်ကထွားမို့တင်းရင်းနေသောညာဖက်ရင်သားစိုင်အိအိတင်းတင်းကြီးကိုဇိကနဲကိုင်ညှစ်ပစ်လိုက်သည်။ဧပရယ်မှာလန့်လွန်းသဖြင့်ဘာသံမှပင်မထွက်နိုင် လိုက်။ ”ဟဲဟဲ…ချစ်လေးကဘာမှမပြောင်းလဲသေးဘူးပဲ…ဟီးးဟိဟီးးးး…အရင်ထက်တောင်ပိုလှလာသေးတယ်” ”အို…..ရွင်….ရွင်…..မာလ” ”ဟီးးးးဟီးးးးကိုယ်မင်းကိုအရမ်းသတိရနေတာ…မင်းစောက်ဖုတ်လေးထဲကိုကိုယ့်လီးကြီးထည့်ချင်လှပြီ….ဟဲဟဲ”

”အို…မ….မဖြစ်ဘူး….မဖြစ်ဘူး…ရှင်ထွက်သွားတော့” ဧပရယ်ဘာပြောပြောမာလကဂရုပင်မစိုက်။ယမင်းနွယ်ဧ။်ကိုယ်လုံးလေးကိုသူ့ဝါသနာအတိုင်းခုတင်စောင်းတွင်ဖိ၍ကုန်းခိုင်းထား လိုက်သည်။ ”ရှိးးးးးချစ်လေးဖင်တွေကပိုကြီးပြီးပိုတင်းလာသလိုပဲ…ရှိးးးးအိုးကတော့ရှယ်ပဲ” ”ရှင်…ရှင်…ဖယ်…ပြောနေတာမရဘူးလား….ဟိုမှာသမီးလေးကြည့်နေတယ်…လွှတ်” မာလကတော့ဂရုမစိုက်သည့်အပြင်နွယ်ကဗျာလေးရှေ့တွင်သူ့အမေချောချောလေးဧ။်နို့အုံတွေကိုကိုင်ညှစ်ပြသည်။

ဧပရယ့် လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေး၊ပခုံးသားလေးများနှင့်လည်ကုပ်ဝင်းဝင်းလေးကိုလည်းလျှာကြီးဖြင့်စုပ်ရက်သည်။နွယ်ကဗျာလေးကတော့ သူ့အမေချောချောလေးဧ။်နို့အုံတွေကိုထိုအသားမည်းမည်းရုပ်ကြမ်းကြမ်းလူကြီးကဆုပ်နယ်ရင်းဘာကြောင့်တရှိးးးရှိးးးနဲ့ဖြစ်နေတာ လဲဆိုတာစဉ်းစားမရ။ထိုလူကြီးကငိုယိုရုန်းကန်နေသောသူ့အမေဖြူဖြူချောချောလေးကိုအဝတ်တွေအတင်းချွတ်ပစ်နေသည်။ ထိုလူကြီးမေမေ့ကိုဘာလုပ်နေမှန်းမသိပေမယ့်မကောင်းတာတစ်ခုခုလုပ်နေမှန်းတော့နွယ်ကဗျာလေးသိပါသည်။

”ဟားး….ပေါ်လာပြီ…ပေါ်လာပြီ….ချစ်လေးနို့အုံတွေကကြီးလာလိုက်တာ….ကိုယ်ညှစ်ပေးမယ်နော်” ”ဟင့်….ရှင်…..ဖယ်…..မကိုင်နဲ့…..အ….အမေ့” ”ဟဲဟဲ…..ဒီနေ့ကစပြီးချစ်လေးကိုကိုယ်ပုံမှန်လိုးတော့မယ်…ချစ်လေးကိုယ့်အတွက်ကလေးတွေမွေးပေးရမယ်…ဟီးးးဟိ” ”အို………” မာလကလုပ်ပြီဆိုတော့ဧပရယ်ထုံးစံအတိုင်းပေါ့။ဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှနေသောကလေးအမေချော ချောလေးယမင်းနွယ်အားတကျော့ပြန်ပိုင်ဆိုင်ရန်အတွက်မာလပြန်လာပါပြီ။ယမင်းနွယ်ရုန်းပေမယ့်ထုံးစံအတိုင်းမလွတ်နိုင်။

မာလကလည်းနွယ်ကဗျာလေးရှေ့တွင်ပင်သူ့အမေချောချောလေးယမင်းနွယ်ကိုအင်္ကျီချွတ်သည်။ထို့နောက်ယမင်းနွယ်ကိုဖင်တုံးလုံး ချွတ်၍ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲကာတောင်မတ်နေသောလီးတံမဲမဲကြီးအားယမင်းနွယ်အဖုတ်ဝတွင်တေ့၍အတင်းလိုးသွင်းလိုက် ပါတော့သည်။