Posted by အသားညိုညို မျက်နှာက သိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့်အသက် ၁၆ နှစ်လို့မထင်ရလောက်အောင်သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး။ အထူးသဖြင့်ကတော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်သားအထက်က အိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမယ်ရင်သားကတော့ သာမာန်လောက်ပါပဲ…။
လေးတန်းအထိပဲ ပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့ရွာစဉ်လှည့်ကာ အသားငါးအသီးအရွက်အစုံရောင်းချပြီး အဖေမရှိတော့တဲ့ အမေမုဆိုးမနဲ့မောင်လေးတယောက်တို့ကို လုပ်ကိုင်ကျွေးမွေးနေသူပါ။ သူမကို တဖက်သတ်ချစ်နေပြီး ခဏဏရီးစားစကား လိုက်ပြောနေတဲ့ ဇီးကျွန်းက အောင်ခိုင်ကို သူမသဘော မကျမနှစ်သက်လို့ အတန်တန်ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်။ ဒါကို သိသိနဲ့အောင်ခိုင်က မရမကကိုသူမပြန်တိုင်း နောက်က တကောက်ကောက်လိုက်နေပြန်လေသည်။
တရက်မှာတော့ ” ယုယု ငါ့အချစ်ကိုလက်ခံပါဟာ ငါနင့်ကို အတည်ယူပေါင်းသင်းမှာပါ” အောင်ခိုင်ကစက်ဘီးရှေ့ကနေပိတ်ရပ်ထားပြီးဇွတ်တရွတ် အဖြေတောင်းနေသည်။ နေရာကလည်း သူတို့ဇီးကျွန်းရွာအစပ်နားက လျှိုလမ်း အဆင်းထဲမှာဖြစ်သည်။ ယုယု အခက်တွေ့နေရသည်။ စကားအပြတ်ပြောလိုက်မှ အေးမည်။
” ဒီမှာကိုအောင်ခိုင် ကျမရှင့်ကိုပြန်မချစ်နိုင်ပါဘူးလို့ ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲဟင် ကျမအဲ့ဒါတွေစိတ်လည်း မဝင်စားဘူး ရှင့်လိုလူကိုလည်း အထင်ကိုမကြီးတာ ဆယ်တန်းတဖုန်းဖုန်းကျ မိဘတွေက မရှိရှိတဲ့ကြားကထားပေးတာတောင် စောက်ဖြစ်မရှိတဲ့လူ ရှင့်မိဘတွေကရော ဘယ်လောက်မှ ချမ်းသာကြတာမဟုတ် ကျမဈေးကြွေးတွေတောင် မပေးနိုင်ဘူး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ရက်ရွှေ့ရွှေ့နေတာ ထွီ…” ထိုစကားကိုတမင်မာန်တင်းပြီးပြောလိုက်ရာ အောင်ခိုင်တယောက် မျက်နှာအပျက်ပျက်ဖြင့် တောက် တချက်ခေါက်ကာ ရွာဘက်ပြန်လှည့်သွားတာမို့ ယုယုလည်း စက်ဘီးနင်းပီးပြန်လိုက်သည်။ ယုယုကို မရရတဲ့နည်းဖြင့် ရအောင်ယူဘို့အောင်ခိုင် အကွက်ချ စီစဉ်ထားသည်။
တညနေစောင်းအချိန် ထုံးစံအတိုင်း ယုယုတယောက်ပြန်လာတော့ အောင်ခိုင်နှင့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်တို့လျှိုလမ်းအဆင်းထိပ်နားမှ စောင့်ဆိုင်းနေတာ ယုယုမသိရှာ။ ရုတ်တရက် မျက်နှာကို ပုဆိုးစည်းသိုင်းလျက်မျက်လုံးပေါက်သာ ေါဖာ်ထားသော လူသုံးယောက်ထွက်ပေါ်လာပြီး ယုယုစက်ဘီးကို တွန်းလှဲလိုက်ကြသည်။ ယုယု စက်ဘီးတခြားလူတခြားလွင့်စင်သွားခါ အနဲငယ်နာကျင်သွားတော့သည်။ တပြိုင်တည်းမှာပင်ယောကျ်ားသုံးယောက်အားဖြင့် ပါးစပ်ပိတ်ချူပ်နှောင်ခြင်းခံလိုက်ရတော့ ယုယုအားကုန်ရုန်းလေသည်။
သို့သော် လက်ပြန်ရိုက်ချက်တခုလည်စောင်း ဒုတ်ခနဲဝင်လာကာ သတိမေ့သွားလေသည်။ အောင်ခိုင်တို့သုံးယောက်ယုယုခန္ဓာကိုယ်ကို ပွေ့ချီမယူခါ ငြုတ်ခြံရေလောင်းခင်းထဲက တဲအိမ်လေးသို့ ခေါ်ဆောင်သွားပြီး အောင်ခိုင်တယောက်သာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။ သန်မာတောင့်တင်းတဲ့ယုယုကို သတိမေ့နေတုန်း လက်တဖက်စီအား ကြိုးအပျော့တချောင်း စီလက်ကောက်ဝတ်မှာ ချည်လျက် တဲတန်းအသားချောင်းမှာ တွဲချည်ထားလိုက်သည်ါ ။
လက်နှစ်ဖက်အပေါ်မြှောက်ထားခံနေရသဖြင့် ရင်သားကမို့မောက်တက်လာသည်။ ပက်လက်အနေအထားဖြင့် လုံချည်ကလည်း ကပိုကရိုမလုံ့တလုံဆိုတော့ အောင်ခိုင်တယောက် အာခေါင်များ ခြောက်ကပ်လာပြီး စိတ်မခိုင်တော့…ယုယုဘေးနားဝင်လှဲလိုက်ပြီး ပေါင်တဖက်ခွတင်လျက်မိမိဘက်မျက်နှာတစောင်းအနေအထားကို ပြင်ယူလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းတဝိုက် လျှာတချက်သပ်လိုက်ပြီး ယုယုရဲ့ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲကို ဖိကပ်စုပ်ယူပစ်လိုက်သည်။
လက်တဖက်ကယောကျ်ား ဝတ်ရှပ်လက်တို အင်းကျီကြယ်သီများကိုဖြုတ်လိုက်ခါ ဘောလီကို အပေါ်တွန်းရွှေ့လိုက်တော့ ယုယုရဲ့အပျိုစင်နို့နှစ်မွှာက အထင်းသားပေါ်လာချေပြီတကား ချွေးနံ့ သင်းသင်းရနေတဲ့ အပျိုစင်ညိုညက်ညက်ကို စိတ်ရှိသလို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ခွင့် ရနေပြီး အခုဆို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကိုယ်လုံးတီးက အောင်ခိုင်ရဲ့အချစ်စိတ်ထက်တဏှာရာဂစိတ်ကို ဟုန်းခနဲ ထတောက်လာစေပြီး ယုယုကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာပေါင်သားထူထူအရင်းခွဆုံကို နေရာချဲ့လိုက်သည်။
ယခုအချိန်ထိ ယုယုတယောက် အသက်မှန်မှန်ရှုနေပြီးသတိပြန်မရသေး ဒါက သူ့အတွက် မဟာအခွင့်အရေးတင်းကျပ်စေ့ကာနေတဲ့ ယုယုအင်္ဂါစပ်ကို အသာစွဲဖြဲလိုက်ပြီး လိင်တံကိုတံထွေးများများဆွတ်ခါ ဆတ်ခနဲ ချော့သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မလှုပ်ရှားသေးပဲ ယုယုချိုင်းအောက်ထဲ လက်လျှိုထည့်ထားပြီး အသားချင်းဆီးခုံချင်းထိအောင် ဖြေးဖြေးချင်းခရီးဆုံးအထိသွားနေလိုက်သည်။ “အင့်…အု ” ဆိုတဲ့ မပီဝိုးတဝါးညည်းသံသဲ့သဲ့ ယုယုနှုတ်ခမ်းဝကနေထွက်လာတော့ အောင်ခိုင်လန့်ကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။
သူမအိမ်မက်ထဲမှာ စက်ဘီးမှောက်လဲကာ ပေါင်ခွဆုံနေရာက အောင့်သက်သက် နာကျင်နေသလိုလို ခံစားနေရသဖြင့် ယုယုလူးလွန့်ကာ လှုပ်ရှားနေမိသည်။ မျက်လုံးများကတော့ မှိတ်နေဆဲ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို စက်ဘီးပိနေတယ်။ နောက်လှုပ်လေတိုင်းလည်း ခါးနဲ့တင်ပါး ဆီးခုံအလယ်မှာက ဆစ်ခနဲကျင်ခနဲ နာနာလာတာ ခံစားနေရတော့ မလှုပ်ရှားရဲတော့ပေ။ လည်ပင်းကလည်း ခေါင်းခါမိတိုင်း နာနေတာပါလားအောင်ခိုင်မှာတော့ ယုယုယောင်ယမ်းပြီးလှုပ်ရှားကော့ပြန်နေတုန်းက အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်းဟု တွေးနေခိုက် စိတ်လောပြီး ခါးညွှတ်ချလိုက်သည်။
” ဟင့်…ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် ” ယုယုနာကျင်စွာညည်းသံနှင့်အတူ ဦးခေါင်းဘယ်ညာ ခါးယမ်းကာ မျက်စိပွင့်လာတော့သည်။ ” ဟင်…” သူမအံ့သြထိတ်လန့်ကာ စကားသံတိတ်သွားသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်ကားယားခွထားပြီး အဝတ်ဗလာနဲ့အောင်ခိုင့်ကို မျက်လုံးပြူးမျက်ဆန်ပြူး ကြည့်နေမိသည်။ နောက် သူမလက်နှစ်ဖက်ကခေါင်းရင်းဘက်မှာလှုပ်မရ တပြေးတည်းမြင်နေရတာက ဆီးခုံချင်းထိ ကပ်နေတဲ့အဝတ်မဲ့သူမနဲ့အောင်ခိုင် ” အီးးဟီးးးရှင် ရှင်ကိုအောင်ခိုင် အခုဆင်းစမ်း ခွေးကောင်ကြီး အမေ့ရေ ကယ်ပါအုံးတော့ ဟီးး ဟီးးး” ယုယု သူမအခြေအနေတွေကိုသိလိုက်ခါ အော်ဟစ်ငိုယိုပြီးခြေထောက်များကို တဖျောင်းဖျောင်းပေါက်ချ စောင့်တွန်းနေတော့သည်။
ဒီအခြေအနေရောက်နေမှတော့အောင်ခိုင်မညှာရဲတော့ ယုယုဂျိုင်းအောက်ထဲကလက်နှစ်ဖက်ကိုပုခုံးသားလှမ်းဖျစ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ယူခါ အားကုန်စောင့်စောင့်ချပစ်လိုက်သည်… ” အု…ဝူးး အွတ် ” နာကျင်ခြင်း ဒေါသဖြစ်ခြင်း ရှက်ရွံ့မှု အစရှိတဲ့ခံစားမှုများနဲ့အတူ ဖိုမထိတွေ့ ဆက်ဆံခြင်းကလည်း အသွေးအသားဖြင့် တည်ဆောက်ထားတဲ့ ယုယုမှာ မလွန်ဆန်သာပဲ မသိစိတ်ကသာယာလှိုက်မောနေမိပြန်သည်။ ငြိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ ကာမလှိုင်းများစီးနေရတာသိပ်မကြာလိုက် နုနယ်သောအတွေ့အကြုံနှင့် စိတ်ပြင်းပြမှုတို့ကြောင့် ဖျောခနဲ နွေးခနဲ နှစ်ဦးသား ခံစားလိုက်ကြရပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ကာ ဗလာကျင်းခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပူးကပ်သွားကြလေသည်။
ခဏအကြာမှာတော့… ” ကျွန်မကိုကြိုးဖြေပေးပါတော့ ရှင်ကျေနပ်အားရပီ မဟုတ်လား ကျမလည်းအရှက်ကုန်နေပါပြီ” ငိုသံပါတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ယုယုပြောစကားအဆုံး ” အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ယုရယ် ကိုကယုကိုအတည်ပေါင်းသင်းယူမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာပါ” ” အို ကျွန်မမှရှင့်ကို မချစ်တာလေ ဘယ်လိုလုပ် ပေါင်းသင်းလို့ရမှာလည်းတော့ အပြင်မှာလည်း မှောင်နေပြီ လုပ်ပါအမြန်ကြိုးဖြေပေးပါ ကျမပြန်ပါရစေ” ” မရတော့ဘူးယု ကို့သူငယ်ချင်းတွေက ယုစက်ဘီးကို ယုတို့အိမ်သွားပို့ပြီး ကိုတို့နှစ်ယောက်ခိုးပြေးကြပီလို့ သတင်းလွှင့်ပြောခိုင်းထားပြီးနေပြီ” ” ရှင် …… အဟင့် ဟီးးကျမကို အသေသာ သတ်လိုက်တော့ ကိုအောင်ခိုင်ရေ ဟင့် ဟီးးရွှတ်” ဒီတခါတော့ စိတ်လျှော့သွားလေတဲ့ ယုယုလက်က ကြိုးများကို အောင်ခိုင်ဖြေပေးလိုက်ပြီး ယုယုကို နွေးထွေး စွာဖက်ခါထားလိုက်သည်။
အမှောင်ထဲ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် ယုယုနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကို ပြင်းပြစွာစုပ်ယူငုံခဲလိုက် စွတ်စိုချွဲပြစ်နေတဲ့ ယုယုအင်္ဂါစပ်တအုံလုံးကိုလက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ဖျစ်ချေပေးရင်း ပြန်လည်တင်းမာလာတဲ့ လချောင်းကို ငုတ်တုတ်ထိုင်အနေအထားဖြင့် ယုယုပေါင်နှစ်ချောင်းအားခါးထစ်ခွင်တွဲချိတ်ခါ စွတ်ခနဲအပိထဲထိုးစွတ်လိုက်သည်…။
” အ ဟင်းးး” ဒီတခါ ယုယုတယောက်ညည်းသံလေးက အရည်များဖြင့် စွတ်စိုနေလေတော့ နာကျင်ပုံမပြပဲ သာယာကောင်းမွန်တဲ့ အရသာခံစားလိုက်ရဟန် တူသည်။ အောင်ခိုင့်လည်ပင်းကို ကျော်လွန်ခါ ကျောပြင်ကို ယုယုလက်များက ဖက်တွယ်ရစ်သိုင်းလာလေသည်။ ယုယုတယောက် ရီးစားမထားလိုက်ရပဲ ထိုတညကမင်္ဂလာဦးညသဖွယ် တညလုံးမိုးလင်းပေါက် လင်ပေါက်စ အလိုကျ လိုက်လျော ဖြည့်ဆည်းပေးရင်းဖြင့် ချစ်စိတ်ကြင်နာစိတ်တို့ အောင်ခိုင့်အပေါ် ယိုဖိတ်မိလာခြင်းကို အံ့အားသင့်စွာတွေ့ကြုံခံစားလိုက်ရပေတော့သည်…
Zawgyi
အသားညိဳညိဳ မ်က္ႏွာက သိပ္အလွႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္အသက္ ၁၆ ႏွစ္လို႔မထင္ရေလာက္ေအာင္သာမာန္ထက္ထြားႀကိဳင္းတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလး။ အထူးသျဖင့္ကေတာ့ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ေပါင္သားအထက္က အိစက္တင္းျပည့္ကာ ေကာက္တက္ေနတဲ့တင္သားအလွက အထူးျခားဆုံးဆိုရမယ္ရင္သားကေတာ့ သာမာန္ေလာက္ပါပဲ…။
ေလးတန္းအထိပဲ ပညာသင္ခဲ့ရၿပီး စက္ဘီးတစီးနဲ႔႐ြာစဥ္လွည့္ကာ အသားငါးအသီးအ႐ြက္အစုံေရာင္းခ်ၿပီး အေဖမ႐ွိေတာ့တဲ့ အေမမုဆိုးမနဲ႔ေမာင္ေလးတေယာက္တို႔ကို လုပ္ကိုင္ေကြၽးေမြးေနသူပါ။ သူမကို တဖက္သတ္ခ်စ္ေနၿပီး ခဏဏရီးစားစကား လိုက္ေျပာေနတဲ့ ဇီးကြၽန္းက ေအာင္ခိုင္ကို သူမသေဘာ မက်မႏွစ္သက္လို႔ အတန္တန္ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို သိသိနဲ႔ေအာင္ခိုင္က မရမကကိုသူမျပန္တိုင္း ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနျပန္ေလသည္။
တရက္မွာေတာ့ ” ယုယု ငါ့အခ်စ္ကိုလက္ခံပါဟာ ငါနင့္ကို အတည္ယူေပါင္းသင္းမွာပါ” ေအာင္ခိုင္ကစက္ဘီးေ႐ွ႕ကေနပိတ္ရပ္ထားၿပီးဇြတ္တ႐ြတ္ အေျဖေတာင္းေနသည္။ ေနရာကလည္း သူတို႔ဇီးကြၽန္း႐ြာအစပ္နားက လွ်ိဳလမ္း အဆင္းထဲမွာျဖစ္သည္။ ယုယု အခက္ေတြ႕ေနရသည္။ စကားအျပတ္ေျပာလိုက္မွ ေအးမည္။
” ဒီမွာကိုေအာင္ခိုင္ က်မ႐ွင့္ကိုျပန္မခ်စ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲဟင္ က်မအဲ့ဒါေတြစိတ္လည္း မဝင္စားဘူး ႐ွင့္လိုလူကိုလည္း အထင္ကိုမႀကီးတာ ဆယ္တန္းတဖုန္းဖုန္းက် မိဘေတြက မ႐ွိ႐ွိတဲ့ၾကားကထားေပးတာေတာင္ ေစာက္ျဖစ္မ႐ွိတဲ့လူ ႐ွင့္မိဘေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္မွ ခ်မ္းသာၾကတာမဟုတ္ က်မေဈးေႂကြးေတြေတာင္ မေပးႏိုင္ဘူး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ရက္ေ႐ႊ႕ေ႐ႊ႕ေနတာ ထြီ…” ထိုစကားကိုတမင္မာန္တင္းၿပီးေျပာလိုက္ရာ ေအာင္ခိုင္တေယာက္ မ်က္ႏွာအပ်က္ပ်က္ျဖင့္ ေတာက္ တခ်က္ေခါက္ကာ ႐ြာဘက္ျပန္လွည့္သြားတာမို႔ ယုယုလည္း စက္ဘီးနင္းပီးျပန္လိုက္သည္။ ယုယုကို မရရတဲ့နည္းျဖင့္ ရေအာင္ယူဘို႔ေအာင္ခိုင္ အကြက္ခ် စီစဥ္ထားသည္။
တညေနေစာင္းအခ်ိန္ ထုံးစံအတိုင္း ယုယုတေယာက္ျပန္လာေတာ့ ေအာင္ခိုင္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တို႔လွ်ိဳလမ္းအဆင္းထိပ္နားမွ ေစာင့္ဆိုင္းေနတာ ယုယုမသိ႐ွာ။ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာကို ပုဆိုးစည္းသိုင္းလ်က္မ်က္လုံးေပါက္သာ ေါဖာ္ထားေသာ လူသုံးေယာက္ထြက္ေပၚလာၿပီး ယုယုစက္ဘီးကို တြန္းလွဲလိုက္ၾကသည္။ ယုယု စက္ဘီးတျခားလူတျခားလြင့္စင္သြားခါ အနဲငယ္နာက်င္သြားေတာ့သည္။ တၿပိဳင္တည္းမွာပင္ေယာက်္ားသုံးေယာက္အားျဖင့္ ပါးစပ္ပိတ္ခ်ဴပ္ေႏွာင္ျခင္းခံလိုက္ရေတာ့ ယုယုအားကုန္႐ုန္းေလသည္။
သို႔ေသာ္ လက္ျပန္႐ိုက္ခ်က္တခုလည္ေစာင္း ဒုတ္ခနဲဝင္လာကာ သတိေမ့သြားေလသည္။ ေအာင္ခိုင္တို႔သုံးေယာက္ယုယုခႏၶာကိုယ္ကို ေပြ႕ခ်ီမယူခါ ျငဳတ္ျခံေရေလာင္းခင္းထဲက တဲအိမ္ေလးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေအာင္ခိုင္တေယာက္သာ က်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။ သန္မာေတာင့္တင္းတဲ့ယုယုကို သတိေမ့ေနတုန္း လက္တဖက္စီအား ႀကိဳးအေပ်ာ့တေခ်ာင္း စီလက္ေကာက္ဝတ္မွာ ခ်ည္လ်က္ တဲတန္းအသားေခ်ာင္းမွာ တြဲခ်ည္ထားလိုက္သည္ါ ။
လက္ႏွစ္ဖက္အေပၚေျမႇာက္ထားခံေနရသျဖင့္ ရင္သားကမို႔ေမာက္တက္လာသည္။ ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ လုံခ်ည္ကလည္း ကပိုက႐ိုမလုံ႔တလုံဆိုေတာ့ ေအာင္ခိုင္တေယာက္ အာေခါင္မ်ား ေျခာက္ကပ္လာၿပီး စိတ္မခိုင္ေတာ့…ယုယုေဘးနားဝင္လွဲလိုက္ၿပီး ေပါင္တဖက္ခြတင္လ်က္မိမိဘက္မ်က္ႏွာတေစာင္းအေနအထားကို ျပင္ယူလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းတဝိုက္ လွ်ာတခ်က္သပ္လိုက္ၿပီး ယုယုရဲ႕ခပ္ဟဟျဖစ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူၿပဲကို ဖိကပ္စုပ္ယူပစ္လိုက္သည္။
လက္တဖက္ကေယာက်္ား ဝတ္႐ွပ္လက္တို အင္းက်ီၾကယ္သီမ်ားကိုျဖဳတ္လိုက္ခါ ေဘာလီကို အေပၚတြန္းေ႐ႊ႕လိုက္ေတာ့ ယုယုရဲ႕အပ်ိဳစင္ႏို႔ႏွစ္မႊာက အထင္းသားေပၚလာေခ်ၿပီတကား ေခြၽးနံ႔ သင္းသင္းရေနတဲ့ အပ်ိဳစင္ညိဳညက္ညက္ကို စိတ္႐ွိသလို ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ခြင့္ ရေနၿပီး အခုဆို မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းကိုယ္လုံးတီးက ေအာင္ခိုင္ရဲ႕အခ်စ္စိတ္ထက္တဏွာရာဂစိတ္ကို ဟုန္းခနဲ ထေတာက္လာေစၿပီး ယုယုကိုယ္ေပၚတက္ခြကာေပါင္သားထူထူအရင္းခြဆုံကို ေနရာခ်ဲ႕လိုက္သည္။
ယခုအခ်ိန္ထိ ယုယုတေယာက္ အသက္မွန္မွန္႐ႈေနၿပီးသတိျပန္မရေသး ဒါက သူ႕အတြက္ မဟာအခြင့္အေရးတင္းက်ပ္ေစ့ကာေနတဲ့ ယုယုအဂၤါစပ္ကို အသာစြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လိင္တံကိုတံေထြးမ်ားမ်ားဆြတ္ခါ ဆတ္ခနဲ ေခ်ာ့သြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ မလႈပ္႐ွားေသးပဲ ယုယုခ်ိဳင္းေအာက္ထဲ လက္လွ်ိဳထည့္ထားၿပီး အသားခ်င္းဆီးခုံခ်င္းထိေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းခရီးဆုံးအထိသြားေနလိုက္သည္။ “အင့္…အု ” ဆိုတဲ့ မပီဝိုးတဝါးညည္းသံသဲ့သဲ့ ယုယုႏႈတ္ခမ္းဝကေနထြက္လာေတာ့ ေအာင္ခိုင္လန္႔ကာ မွိန္းေနလိုက္သည္။
သူမအိမ္မက္ထဲမွာ စက္ဘီးေမွာက္လဲကာ ေပါင္ခြဆုံေနရာက ေအာင့္သက္သက္ နာက်င္ေနသလိုလို ခံစားေနရသျဖင့္ ယုယုလူးလြန္႔ကာ လႈပ္႐ွားေနမိသည္။ မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ မွိတ္ေနဆဲ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို စက္ဘီးပိေနတယ္။ ေနာက္လႈပ္ေလတိုင္းလည္း ခါးနဲ႔တင္ပါး ဆီးခုံအလယ္မွာက ဆစ္ခနဲက်င္ခနဲ နာနာလာတာ ခံစားေနရေတာ့ မလႈပ္႐ွားရဲေတာ့ေပ။ လည္ပင္းကလည္း ေခါင္းခါမိတိုင္း နာေနတာပါလားေအာင္ခိုင္မွာေတာ့ ယုယုေယာင္ယမ္းၿပီးလႈပ္႐ွားေကာ့ျပန္ေနတုန္းက အရသာ႐ွိလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္းဟု ေတြးေနခိုက္ စိတ္ေလာၿပီး ခါးၫႊတ္ခ်လိုက္သည္။
” ဟင့္…ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္ ” ယုယုနာက်င္စြာညည္းသံႏွင့္အတူ ဦးေခါင္းဘယ္ညာ ခါးယမ္းကာ မ်က္စိပြင့္လာေတာ့သည္။ ” ဟင္…” သူမအံ့ၾသထိတ္လန္႔ကာ စကားသံတိတ္သြားသည္။ သူမကိုယ္ေပၚကားယားခြထားၿပီး အဝတ္ဗလာနဲ႔ေအာင္ခိုင့္ကို မ်က္လုံးျပဴးမ်က္ဆန္ျပဴး ၾကည့္ေနမိသည္။ ေနာက္ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကေခါင္းရင္းဘက္မွာလႈပ္မရ တေျပးတည္းျမင္ေနရတာက ဆီးခုံခ်င္းထိ ကပ္ေနတဲ့အဝတ္မဲ့သူမနဲ႔ေအာင္ခိုင္ ” အီးးဟီးးး႐ွင္ ႐ွင္ကိုေအာင္ခိုင္ အခုဆင္းစမ္း ေခြးေကာင္ႀကီး အေမ့ေရ ကယ္ပါအုံးေတာ့ ဟီးး ဟီးးး” ယုယု သူမအေျခအေနေတြကိုသိလိုက္ခါ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုၿပီးေျခေထာက္မ်ားကို တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းေပါက္ခ် ေစာင့္တြန္းေနေတာ့သည္။
ဒီအေျခအေနေရာက္ေနမွေတာ့ေအာင္ခိုင္မညႇာရဲေတာ့ ယုယုဂ်ိဳင္းေအာက္ထဲကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုပုခုံးသားလွမ္းဖ်စ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ယူခါ အားကုန္ေစာင့္ေစာင့္ခ်ပစ္လိုက္သည္… ” အု…ဝူးး အြတ္ ” နာက်င္ျခင္း ေဒါသျဖစ္ျခင္း ႐ွက္႐ြံ႕မႈ အစ႐ွိတဲ့ခံစားမႈမ်ားနဲ႔အတူ ဖိုမထိေတြ႕ ဆက္ဆံျခင္းကလည္း အေသြးအသားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ယုယုမွာ မလြန္ဆန္သာပဲ မသိစိတ္ကသာယာလိႈက္ေမာေနမိျပန္သည္။ ၿငိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲ ကာမလိႈင္းမ်ားစီးေနရတာသိပ္မၾကာလိုက္ ႏုနယ္ေသာအေတြ႕အၾကဳံႏွင့္ စိတ္ျပင္းျပမႈတို႔ေၾကာင့္ ေဖ်ာခနဲ ေႏြးခနဲ ႏွစ္ဦးသား ခံစားလိုက္ၾကရၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ကာ ဗလာက်င္းခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ပူးကပ္သြားၾကေလသည္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့… ” ကြၽန္မကိုႀကိဳးေျဖေပးပါေတာ့ ႐ွင္ေက်နပ္အားရပီ မဟုတ္လား က်မလည္းအ႐ွက္ကုန္ေနပါၿပီ” ငိုသံပါတုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ ယုယုေျပာစကားအဆုံး ” အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔ယုရယ္ ကိုကယုကိုအတည္ေပါင္းသင္းယူမယ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာပါ” ” အို ကြၽန္မမွ႐ွင့္ကို မခ်စ္တာေလ ဘယ္လိုလုပ္ ေပါင္းသင္းလို႔ရမွာလည္းေတာ့ အျပင္မွာလည္း ေမွာင္ေနၿပီ လုပ္ပါအျမန္ႀကိဳးေျဖေပးပါ က်မျပန္ပါရေစ” ” မရေတာ့ဘူးယု ကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ယုစက္ဘီးကို ယုတို႔အိမ္သြားပို႔ၿပီး ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ခိုးေျပးၾကပီလို႔ သတင္းလႊင့္ေျပာခိုင္းထားၿပီးေနၿပီ” ” ႐ွင္ …… အဟင့္ ဟီးးက်မကို အေသသာ သတ္လိုက္ေတာ့ ကိုေအာင္ခိုင္ေရ ဟင့္ ဟီးး႐ႊတ္” ဒီတခါေတာ့ စိတ္ေလွ်ာ့သြားေလတဲ့ ယုယုလက္က ႀကိဳးမ်ားကို ေအာင္ခိုင္ေျဖေပးလိုက္ၿပီး ယုယုကို ေႏြးေထြး စြာဖက္ခါထားလိုက္သည္။
အေမွာင္ထဲ စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ ယုယုႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးကို ျပင္းျပစြာစုပ္ယူငုံခဲလိုက္ စြတ္စိုခြၽဲျပစ္ေနတဲ့ ယုယုအဂၤါစပ္တအုံလုံးကိုလက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကိုင္ဖ်စ္ေခ်ေပးရင္း ျပန္လည္တင္းမာလာတဲ့ လေခ်ာင္းကို ငုတ္တုတ္ထိုင္အေနအထားျဖင့္ ယုယုေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအားခါးထစ္ခြင္တြဲခ်ိတ္ခါ စြတ္ခနဲအပိထဲထိုးစြတ္လိုက္သည္…။
” အ ဟင္းးး” ဒီတခါ ယုယုတေယာက္ညည္းသံေလးက အရည္မ်ားျဖင့္ စြတ္စိုေနေလေတာ့ နာက်င္ပုံမျပပဲ သာယာေကာင္းမြန္တဲ့ အရသာခံစားလိုက္ရဟန္ တူသည္။ ေအာင္ခိုင့္လည္ပင္းကို ေက်ာ္လြန္ခါ ေက်ာျပင္ကို ယုယုလက္မ်ားက ဖက္တြယ္ရစ္သိုင္းလာေလသည္။ ယုယုတေယာက္ ရီးစားမထားလိုက္ရပဲ ထိုတညကမဂၤလာဦးညသဖြယ္ တညလုံးမိုးလင္းေပါက္ လင္ေပါက္စ အလိုက် လိုက္ေလ်ာ ျဖည့္ဆည္းေပးရင္းျဖင့္ ခ်စ္စိတ္ၾကင္နာစိတ္တို႔ ေအာင္ခိုင့္အေပၚ ယိုဖိတ္မိလာျခင္းကို အံ့အားသင့္စြာေတြ႕ၾကဳံခံစားလိုက္ရေပေတာ့သည္…